اولین بار دو سال پیش بود که فکر کردم لازم است کمی از تلفن همراه خود فاصله بگیرم. تازه فرزندم به دنیا آمده بود و در یک اتاق، دخترم در آغوش گرفته بودم. همه چیز دلپذیر بود، بهجز یک چیز. فرزندم به من خیره نگاه میکرد و من در یک سایت خرید و فروش آنلاین مشغول سرچ بودم. موضوع این بود که احتمالا حدود ۱۵ دقیقه طلایی گذشته بود که فهمیدم دخترم به من زل زده و صورت کوچکش را نور صفحه نمایش تلفن من روشن کرده بود. از دید یک نفر ثالث، او همه حواسش به من بود و من همه حواسم به تلفن. دلم شکست، این چیزی نبود که من میخواستم.
همه ما میدانیم رابطهای که با تلفن همراه خود داریم چیزی نیست که یک فرد درمانگر آن را رابطهای سالم توصیف کند. بر اساس آمار اپلیکیشن «مومنت» (Moment) که ابزار سنجش مدت زمانی است که صرف تلفن همراه میکنیم، هر فرد بهطور متوسط ۴ ساعت از روز را سرگرم تلفن همراه، ابزارهای آن و سرچکردن در وبسایتهای مختلف است.
من همچنان دوست داشتم از تلفن همراه خود در شرایطی که مفید بود یا سرگرمکننده، استفاده کنم اما در عین حال، دنبال این بودم که روابطی جدید با آن برقرار کنم که مرزها و محدودیتهای بهتری دارد و من کنترل بیشتری بر آن دارم. به همین خاطر، یک سال و نیم بعد را صرف تحقیقات درباره تغییر عادتها و رفتارها و آگاهیبخشی کردم و راهبرد جامعی را درباره چگونگی قطع ارتباط با تلفن خود ارائه دادم. هدف از این راهکار این نیست که اصلا از گوشی همراه خود استفاده نکنیم اما به دنبال این بودم که یک رابطه پایدار و سالم با آن داشته باشیم.
دو سال بعد، احساس کردم که موفق شدهام. در ادامه، چند نکته کلیدی را درباره چگونگی کنترل ارتباط موفق و ایجاد رابطه بهتر با تلفن همراه ارائه میدهم:
۱- در طرز تفکر خود بازنگری کنید
استنباط بسیاری از افراد این است که اگر وقت کمتری را صرف تلفن همراه خود کنند به این معنی است که خود را از لذت بردن محروم کردهاند. کسی این را دوست ندارد. اما باید اینطور فکر کرد که مدت زمانی که صرف تلفن همراه خود میکنید همان فرصتهایی است که صرف لذتها نمیشود؛ لذتهایی مانند در کنار دوستان بودن یا مشغول یک سرگرمی شدن. بنابراین، به این فکر کنید که به جای وقت گذاشتن برای تلفن همراه خود وقت بیشتری را به زندگی تان اختصاص دهید.
۲- از خو د بپرسید دوست دارید به چه چیزی توجه داشته باشید
زندگی ما چیزی است که باید به آن توجه داشته باشیم. وقتی به این فکر میکنیم که در لحظه به چه چیزی توجه داشته باشیم، در واقع در حال تصمیمگیری درباره این هستیم که میخواهیم وقت خود را صرف چه چیزی کنیم. آنهایی که اپلیکیشنها را طراحی میکنند در واقع میخواهند توجه ما را جلب کنند چراکه با آن پول درمیآورند. آیا تا حال فکر کردهاید که چرا تعداد زیادی از اپلیکیشنهای رسانههای اجتماعی رایگان هستند؟ پاسخ این است که آگهیدهندگان مشتریان آنها هستند و «توجه ما» کالایی است که فروخته میشود. پس از خودتان سوال کنید: میخواهید توجهتان را به چه چیزی جلب کنید؟
۳- خود را آماده موفقیت کنید
اهداف خود را تعیین کنید تا راحتتر به آن برسید. اگر میخواهید زمان بیشتری را صرف خواندن کتاب کنید یک کتاب کنار تختخواب خود بگذارید. اگر میخواهید بیشتر آشپزی کنید، فهرستی از مواد موردنیاز برای یک دستور غذای تازه را که علاقهمند به درستکردن آن هستید، در آشپزخانه بگذارید. بر عکس، از عوامل محرکی که مانع موفقیت شما در این زمینه میشوند، اجتناب کنید. اپلیکیشنهای رسانههای اجتماعی را از تلفن همراه خود حذف کنید. برای خود و خانوادهتان این قانون را پیاده کنید تا تلفن همراه را کنار سفره یا میز نهار و شام نبرید.
۴- سرعتگیر ایجاد کنید
تا به حال چند بار شده که تلفن همراه خود را فقط برای چککردن بردارید و بعد، ۲۰ دقیقه تمام سرگرم آن نشوید؟ من این را «چککردن زامبیوار» توصیف میکنم. این عمل احساس نارضایتی را در شما ایجاد میکند و احساس میکنید که وقت خود را تلف کردهاید. یک راهحل برای این کار، ایجاد سرعتگیر است: موانع کوچکی میتواند اطمینان دهد که هربار که گوشی تلفن همراه خود را چک میکنیم یک انتخاب آگاهانه است. یک لاک اسکرین تنظیم کنید که از شما میپرسد آیا واقعا میخواهید به بازی به تلفن همراه خود ادامه دهید یا نه. یا یک مانع فیزیکی ایجاد کنید، مثل گذاشتن یک پاککن کنار تلفن همراه خود، تا به شما یادآوری کند چککردن گوشی خود را محدود کنید.
۵- به بدن خود توجه کنید
وقتی در مارپیچ تلفن همراه خود گیر افتادید، از خود بپرسید طرز نشستن من چطور است؟ چطور نفس میکشم؟ آیا هر کاری که با گوشی تلفن همراه خود انجام میدهم به من لذت میدهد؟ آیا میخواهم همین حالا هم از تلفن همراه خود استفاده کنم؟ وقتی توجه بیشتری به آنچه تجربه میکنید داشته باشید، بهتر میتوانید رفتار خود را تغییر دهید.
۶- بهطور آزمایشی تلفن همراه تان را از خود دور کنید
تلفن همراه خود را هنگام قدمزدن عمدا در منزل بگذارید. بهجای چککردن ایمیل خود از پنجره به بیرون نگاه کنید. ابتدا ممکن است تعجب کنید که چه قدر به بازگشتن به تلفن همراه خود اشتیاق دارید. کمکم این اشتیاق کمتر میشود.
۷- از فناوری برای نجات خود از فناوری استفاده کنید
اپلیکیشنهای کنترل زمان مانند «مومنت» (Moment)، «کوالیتی تایم» (Quality Time) و «آفتایم» (OFFTIME) میزان زمانی را که صرف صفحه نمایش تلفن همراه خود کردهاید اندازهگیری میکنند. اپلیکشین فریدام (Freedom) و فلیپد (Flipd) این امکان را میدهد تا دسترسی به وبسایتها و اپلیکیشنهای مشکلآفرین را محدود کنید. اپل اکنون گزینهای دارد که در آن از مزاحمت دیگران حین رانندگی کاربر جلوگیری میشود و به مخاطب بهطور خودکار پیام میدهد تا شما ناچار نشوید به او جواب دهید. در اندروید، گزینه مشابهی تحت عنوان «لیلاسپیس» (Lilspace) وجود دارد که تایمری را روی صفحه قفلشده شما قرار میدهد که نشان میدهد تا چه اندازه ارتباط شما با گوشیتان قطع بوده است. این امر انگیزه بیشتری را برای شما ایجاد میکند.
۸- درباره مفهوم زندگی از خود سوال کنید
اگر همه راهکارهای ارائهشده بینتیجه بود، به اخلاقیات توجه کنید. به نظر شما، تا حالا چند نفر در بستر مرگ از خود پرسیدهاند: «ای کاش وقت بیشتری را صرف فیس بوک می کردم»؟ این سوال را مرتب از خود بپرسید. این زندگی متعلق به شما است؛ دوست دارید چقدر از آن را صرف تلفن همراه خود کنید؟
منبع: نیویورک تایمز