نکته اول گرانی خدمات این نوع اینترنت است و برخلاف تصور بسیاری از کاربران ایرانی صرفا به خرید یک دیش یا گیرنده خلاصه نمیشود.
با دلار ۲۵ هزار تومانی، کاربران ایرانی ناچار هستند ماهانه حدود ۲.۵ میلیون تومان حق اشتراک برای این اینترنت بپردازند.
صرف نظر از رقم گزاف هزینه این نوع اینترنت، مشترکان ایرانی در شرایط تحریم و مشکلات نقل و انتقال پول چگونه میخواهند حق اشتراک ماهانه خود را بپردازند؟از این گذشته طراحان استارلینک اعلام کردهاند که استفاده از آسمان کشورها برای استقرار ماهوارهها باید مطابق قوانین جهانی و اجازه دولتها باشد. آیا دولت ایران این اجازه را خواهد داد؟