محمد کریمی سردبیر خبرگزاری تسنیم در این باره به شفقنا رسانه می گوید: جامعه رسانه ای از بدو شکل گیری، دوران انقلاب، بعد از انقلاب، تکثر رسانه ها، افزایش اصحاب رسانه و اصحاب قلم همواره چشم به دولت ها دوخته اند تا این جایگاه و پایگاه را هم به رسمیت بشناسند و هم مورد حمایت قرار دهند. واقعیت این است که در چهار دوره گذشته، آن طور که باید و شاید اصحاب رسانه و جامعه رسانه ای کشور توسط دولت مورد توجه قرار نگرفته است. چون جامعه رسانه ای دارای تشکل و انجمن مستحکم و مستقلی نبوده تا مانند صنوف مختلف مطالبات و حقوق جامعه رسانه ای را پیگیری کند.
او ادامه می دهد: ما هنوز صنف رسانه نداریم، به عبارتی کانون های صنفی کوچکی شکل گرفته است که آنگونه باید و شاید نمی توانند اثرگذار باشند و مطالبات خبرنگاران و جامعه رسانه ای را پیگیری و محقق کنند.
کریمی مهمترین مطالبات اصحاب رسانه و جامعه مطبوعاتی کشور از دولت سیزدهم را این می داند که مقداری مسیر دسترسی به مواد مصرح قانونی و قوانین حمایتی از خبرنگاران را آسان تر کند و می گوید: به عنوان مثال؛ بر اساس نص صریح قانون، جامعه رسانه ای می تواند پس از ۲۰ سال کار مستمر یا ۲۵ سال کار با فاصله، طلب بازنشستگی پیش از موعد کند. یعنی کار رسانه به عنوان کاری سخت و زیان آور شناخته شده و ماده قانونی دارد. علاوه بر آن در قانون منابع مالی مورد نیازِ تحقق آن دیده شده است. این درحالی است که متاسفانه وقتی اهالی رسانه بعد از ۲۰ سال فعالیت، طلب بازنشستگی می کنند با موانع و سختگیری هایی از سوی تامین اجتماعی برای اجرای این قانون مواجه می شوند.
او ادامه می دهد: مسئولان تامین اجتماعی ادعا می کنند که منبع مالی امسال یا سال های گذشته هنوز به آن ها ارائه نشده است، به همین دلیل نمی توانند آن را اجرا کنند. یا برخی از دوستان فعال در سازمان تامین اجتماعی هم می گویند فلان پایگاه خبری، خبرگزاری و… در فهرست رسانه های سخت و زیان آور ثبت نشده است. یعنی یک نوع سختگیری و موانعی ایجاد می شود که جامعه رسانه و اصحاب رسانه از رسیدن به حق قانونی و مصرح خود باز می مانند. موارد بسیاری داریم که فرد۲۰ سال از فعالیت خبری اش گذشته اما متاسفانه نمی تواند این مسئله سخت و زیان آوری را دنبال کند.
سردبیر تسنیم در بیان مطالبات اهالی رسانه از سازمان تامین اجتماعی می گوید: اولین مطالبه ای که هم معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد و اسلامی و هم سازمان تامین اجتماعی می توانند به عنوان اولویت و البته خبر خوش رسانه ای برای جامعه مطبوعاتی دنبال کنند، تسهیل مسیر دستیابی به این حق قانونی خبرنگاران است. همانگونه که منابع مالی برای مطالبات بازنشستگان و فرهنگیان اندیشیده شده، منابع مالی مورد نیاز تامین اجتماعی برای اجرای این قانون از سوی دولت لحاظ شود.
او داشتن بیمه تکمیلی برای اهالی رسانه را به عنوان دومین مطالبه از سازمان تامین اجتماعی بیان می کند و می گوید: جامعه رسانه ای اگرچه هم بیمه هستند و هم زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی قرار می گیرند، ولی توقع دارند که بیمه تکمیلی هم داشته باشند. چون در مواجهه با سختی های طول مسیر دچار حوادثی می شوند که متاسفانه بیمه حال حاضرشان نمی تواند هزینه های بعدی را برای آن ها آسان تر کند. اگر بتوان بیمه تکمیلی مشخصی همچون بیمه طلایی فرهنگیان، برای جامعه رسانه ای تعریف کنند، قطعا قرداد دولت خواهند بود.