همایش‌ها اساسا منبع مهمی برای نویسندگان علمی است. برخی از مهم‌ترین گزارش‌ها درباره تحقیقات جدید در چنین نشست‌هایی ارائه می‌شود. برای مثال، نتایج اولین پروژه ژنوم انسان (پروژه بین‌المللی تعیین نقشه ژن‌های انسان بر روی کروموزوم‌ها) در کنفرانس ژنتیکِ لیون فرانسه ارائه و در زمان خود باعث همه را شگفت‌زده کرد؛ اینکه تعداد ژن‌های انسان کمتر از تعداد است که قبلا انتظار می‌رود.

این روایت به تیتر نخست اخبار جهان تبدیل شد. بسیاری دیگر از پیشرفت‌های علمی در جهان در حوزه‌های نجوم، فیزیک، تکامل بشر و غیره در کنفرانس‌های علمی اعلام شده‌اند.

قبل از حضور در کنفرانس علمی فهرست سخنرانان را مطالعه کنید تا متوجه شوید چه کسی قرار است چه چیزی را ارائه دهد.

اگر بتوانید از قبل با یکی از سخنرانان ارتباط برقرار کنید می‌توانید مطلب خود را زودتر آماده کنید و وقت کافی برای تهیه مطالب دیگری داشته باشید. (به‌طور معمول چکیده مقاله‌های علمی، برنامه‌ها و فهرست سخنرانان از قبل توسط سازمان‌دهندگان چنین همایش‌هایی در وب‌سایت‌های کنفرانس‌ها ارائه می‌شود.)

از جملات طولانی و پیچیده استفاده نکنید. افعال معلوم بکار ببرید و استفاده از صفت‌ها را به کمترین حد برسانید. مهم‌تر از همه بخش معرفی گزارش شما است که نباید از ۲۶ کلمه بیشتر باشد و خلاصه مطالب را تشکیل دهد و مهم‌ترین بخش گزارش علمی باشد.

مطمئنا بعد از شرکت در کنفرانس‌ها نیاز به استراحت دارید اما زیاد وقت خود را صرف این قضیه نکنید. ادامه این وضعیت کیفیت کار شما را بهتر نخواهد کرد.

بنابراین برای نوشتن یک گزارش علمی:

- نشست‌هایی را که قرار است در آن‌ها شرکت کنید، شناسایی کند.

- پیش از شرکت در نشست‌ها با محققان تماس بگیرید.

- مطلب خود را ساده و واضح بنویسید.

همچنین:

- فقط به امید اینکه بهترین نتایج علمی را به دست آورید در کنفرانس‌های علمی حاضر نشوید.

- وقت خود را بیهوده تلف نکنید و پشتکار داشته باشد.

منبع: گاردین