روزنامه گاردین: دیگر از شرکت‌های سوخت‌های فسیلی آگهی نمی‌گیریم

این تصمیم اولین بار از نوع خود در روزنامه انگلیس محسوب می‌شود و تاکید دارد که تهدید تغییرات آب‌وهوایی تا چه اندازه درک و در جهان تجارت مورد بحث قرار می‌گیرد.

این در حالیست که موضوع تغییرات آب‌وهوایی به‌تازگی محور مذاکرات اجلاس مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوییس بود.

مقام‌های روزنامه گاردین در بیانیه‌ای اعلام کردند که تصمیم دارند دیگر از هیچ یک از شرکت‌های استخراج‌کننده سوخت فسیلی در هیچ کدام از اپلیکیشن‌ها و وب‌سایت‌های گاردین و حتی هفته‌نامه آبزور و گاردین ویکلی که به‌صورت مکتوب منتشر می‌شوند، آگهی نپذیرند. این تصمیم به‌دنبال تلاش‌های چند دهه گذشته در صنعت سوخت فسیلی برای جلوگیری معنادار از هرگونه اقدام برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی از سراسر جهان اتخاذ شده است.

گاردین همچنین در مهر (اکتبر) گذشته اعلام کرد که دیگر از اصطلاح «تغییرات آب‌وهوایی» استفاده نمی‌کند و به‌جای آن عباراتی همچون «اضطرار آب‌وهوایی» و «بحران آب‌وهوایی» را استفاده می‌کند.

سردبیر این روزنامه در آن زمان گفت: ما باید از همین حال با بحران آب‌وهوایی مقابله کنیم و هریک روزی که می‌گذرد، اهمیت دارد.

 مالک روزنامه گاردین، اسکات تراست، تاکنون تامین منابع مالی این رسانه از طریق سرمایه‌گذاری بر سوخت فسیلی را متوقف کرده است. براساس گزارش گاردین، اکنون سرمایه‌گذاری‌های مربوط به سوخت فسیلی کمتر از یک درصد منابع مالی این روزنامه را تشکیل می‌دهد.

گروه رسانه‌ای گاردین خود را متعهد می‌داند انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا سال ۲۰۳۰ به صفر کاهش دهد.

گاردین و روزنامه آبزرور که یکشنبه‌ها منتتشر می‌کند ۴۰ درصد از درآمد خود را به آگهی‌ها متکی هستند و آگهی‌های شرکت‌های فعال در زمینه سوخت فسیلی تقریبا ۵۰۰ هزار پوند یا ۶۵۵ هزار دلار برای این شرکت رسانه‌های ارزش دارد.

براساس گزارش شرکت نیلسن اد اینتل (Nielsen AdIntel) پیشرو در زمینه ارائه اطلاعات آگهی‌های رقابتی، شرکت‌های بریتیش پترولیوم، اکسون موبیل، توتال در سال ۲۰۱۹ حدود ۳.۷ میلیون پوند صرف آگهی‌ها در رسانه‌های مکتوب کردند.

مدیران گاردین وعده داده‌اند که برای فشار بر شرکت‌های فعال در زمینه سوخت فسیلی که این رسانه آگهی‌های آن‌ها را منتشر می‌کند، گام‌های بزرگ‌تری را بر خواهد داشت.

آن‌ها در توضیح تصمیم خود گفته‌اند: ما می‌دانیم که برخی از خوانندگان از ما می‌خواهند گام‌های بیشتری برداریم و هرگونه آگهی برای محصولاتی را که ردپای کربن در آن‌ها مشهود است، منع کنیم. توقف این آگهی ها ضربه مالی شدیدی خواهد بود و شاید مجبور شویم فعالیت های روزنامه نگاری خود را در سراسر جهان محدودتر کنیم.

سازمان غیرانتفاعی بین المللی صلح سبز که از مدافع محیط زیست است در توماری خواستار توقف آگهی شرکت‌های نفت در رسانه‌ها شده است. این سازمان اعلام کرده که سازمان‌های رسانه‌ای دیگر، سازمان‌های هنری و ورزشی نیز باید از این رویه پیروی کنند.

مِل ایوانز از اعضای کارزار محیط‌زیستی برای این سازمان در بریتانیا در بیانیه‌ای اعلام کرد: از مدت‌ها قبل شرکت‌های بزرگ تامین‌کننده انرژی برپایه سوخت فسیلی مانند بریتیش پترولیوم و و شل باعث بروز بحران آب‌وهوایی شده‌اند و در این   در حالی است که ۹۷ درصد از کسب کار آن‌ها در زمینه فعالیت در بخش نفت و گاز است. شرکت‌های نفت و گاز اکنون در کنار شرکت‌های تنباکو قرار گرفته‌اند که سلامت همه در این کره خاکی را تهدید می‌کنند.

گروه  ۳۵۰.org که خود را حامی کاهش سوخت فسیلی معرفی کرده است و افزایش آگاهی درباره خطر تغییرات آب‌وهوایی  را هدف قرار می‌دهد از دیگر شرکت‌های رسانه‌ای دعوت کرده تا از روزنامه گاردین الگو بگیرند.

برخی هنرمندان بریتانیا سال گذشته از گالری ملی پرتره لندن خواستند همکاری خود را  با بریتیش پترولیوم متوقف کنند.

به گفته داگلاس مک کیب، تحلیلگر شرکت «اندرز آنالیزیز»، تصمیم گاردین بازتاب تلاش‌های صنعت رسانه برای افزایش آگهی عمومی از خطر تغییرات آب وهوایی و درخواست اقدامی برای مقابله با این تغییرات است.

وی گفت: تصور عمومی اکنون تغییر یافته است و آن‌ها از موسسه های فرهنگی و رسانه‌ها انتظار دارند شهروندانی مسئول باشند.

مک کیب پیش‌بینی کرده دیگر روزنامه‌ها نیز از تصمیم گاردین الگو بگیرند.

نگرانی‌های اینچنینی به بانک‌های مرکزی نیز گسترش یافته است. بانک مرکزی انگلستان آذر ماه اعلام کرد که  انعطاف‌پذیری بانک‌ها و بیمه کنندگان در برابر درآمدهای مختلف مرتبط با تغییرات آب‌وهوایی را محک خواهد زد. مارک کارنی، رییس این بانک، تاکید کرده این هدف تغییر در رویکرد شرکت‌های مالی را هدف قرار می‌دهد و او انتظار دارد دیگر بانک‌های مرکزی سراسر جهان اقدام‌های مشابهی را به کار بندند.

مدیران اجرایی شرکت‌های مهم نفتی اروپا در واکنش به این انتقادها گفته‌اند که تلاش می‌کنند فعالیت شرکت‌های خود را به تولیدکنندگان انرژی که کمتر گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کنند، تغییر دهند اما این تغییر دهه‌ها زمان نیاز دارد و مستلزم همکاری دولت‌ها و مجموعه‌ای از صنایع و پذیرش از سوی مشتریان است.

منبع: نیویورک تایمز