مهدی پور با تاکید بر اهمیت سواد و مصرف رسانه ای می گوید: رسانه ها باید بتوانند مردم را متقاعد کنند تا مصرف رسانه ای خودشان را اصلاح کنند و در برابر اخبار منفی و نگران کننده واکسینه شوند و به آن ها بفهمانند که لزوما همه پیام های بد زندگیشان را مستقیما تحت تاثیر قرار نمی دهد.
فرشاد مهدی پور، مدرس ارتباطات در این باره به توجه رسانه ها به ارزش های خبری مهم اشاره می کند و به شفقنا رسانه می گوید: در همان ابتدا به ما گفته شده ارزش های خبری مهم شامل؛ ارزش خبری درگیری، تضاد، تنش، شهرت و… است. یا مثلاً می گفتند خبر خوب، خبری است که تعداد مرده های یک حادثه بیشتر باشد یا اگر یک سگ انسانی را گاز بگیرد، خبر نیست ولی اگر انسانی سگی را گاز بگیرد، خبر است. این باور در ذهن ما و اهالی رسانه به عنوان یک باور نهادینه شده شکل گرفته است به همین دلیل ذره بین ما از چشم اندازی عبور می کند که این شاخص ها را دارد.
او ادامه می دهد: در هفته های گذشته اگرچه حجم اخبار منفی زیاد بود، ولی نسبت به کشورهای مطرح توفیقات زیادی در پارالمپیک بدست آوردیم. رسانه های ما چقدر تلاش کردند تا این خبر مثبت و بزرگ را به مخاطب منتقل کنند؟ رسانه های ما یک مشکل بنیادین دارند. به عبارتی باید پردازش ما به اخبار اصلاح شود و از زاویه دیگری به خبر نگاه کنیم تا بتوانیم این فضا را بسازیم. این روشن است که خبر منفی استرس زا و اضطراب آور است، سیستم گوارشی بدن افراد را بهم می ریزد، به لحاظ ذهنی بدبینشان می کند، به مرور حس ناامیدی در آن ها ایجاد می شود، ناامیدی هم به ترس و ترس به خشم تبدیل می شود و… . وقتی گهگاهی برای مدتی اخبار را رصد و یا گوشی تلفنمان را چک نمی کنیم، آرامشمان بیشتر می شود. از همین رو است که چالش دوم به سواد و مصرف رسانه ای ما برمی گردد. رسانه ها باید بتوانند مردم را متقاعد کنند تا مصرف رسانه ای خودشان را اصلاح کنند و در برابر اخبار منفی و نگران کننده واکسینه شوند و به آن ها بفهمانند که لزوما همه پیام های بد زندگیشان را مستقیما تحت تاثیر قرار نمی دهد.
با این حال وقتی حجم اخبار منفی در یک برهه بالا می رود و جامعه در خطر استرس و وحشت قرار می گیرد، اطلاع رسانی درست چگونه است؟ مهدی پور پاسخ می دهد: یک راه آن مدیریت اخبار منفی (خود خبر) است و راه دوم؛ نشان دهیم در چارچوب کلی تری چه وضعیتی وجود دارد. به عنوان مثال در کنار خبر افزایش مرگ و میر باید به کاهش مرگ و میر گروه های واکسن زده هم اشاره کرد. این مسئله که چگونه خبر بیان شود اهمیت بالایی دارد. رسانه ها چقدر درباره کاهش مرگ و میر به علت واکسیناسیون صحبت کردند؟
او می گوید: اگرچه در برخی مناطق تهران شاهد صف واکسیناسیون بودیم ولی در شهرستان ها این مسئله پیش نیامد. ایران فقط تهران نیست که رسانه ها تنها به آن بپردازند. ما در ایران اینترنشنال، من و تو، بی بی سی فارسی ننشستیم بلکه در تهران نشستیم و باید از منظر خودمان به روایت پدیده ها بپردازیم. بزرگنمایی کردن، یکی از ابزارهای مهم رسانه های دشمن است و ما نباید به سرعت درگیرشان شویم.
مهدی پور یکی از اشکالات رسانه ها را تعمیم می داند و می گوید: مشکل اینجاست که یک نمونه را می بینیم و آن را تعمیم می دهیم. در علوم اجتماعی، علوم ارتباطات و… بحث می کنیم که چگونه می توان یک یافته را به موارد دیگر تعمیم داد؟
این مدرس ارتباطات تاکید می کند: مسئله ای که در مدیریت اخبار منفی باید در نظر گرفت، این است که هر خبری مشتمل بر وجه منفی و مثبت است. در قضیه بازپس گیری قدرت توسط طالبان در افغانستان باید گفت همین خبر منفی، وجه مثبتی هم داشت و آن خروج آمریکا از این کشور است که تهدیدی برای کشور ما و منطقه بود.
مهدی پور در جمع بندی صحبت هایش می گوید: به طور کلی رسانه ها باید دو حوزه را جدی بگیرند، اول حوزه سواد رسانه ای برای خودشان و مخاطبشان است. یعنی علاوه بر مخاطبان، منِ خبرنگار، سردبیر، دبیر گروه و… هم باید سواد رسانه ای خودم را تقویت کنم، میزان توانایی خودم را افزایش دهم، نباید نسبت به هرچیزی فوراً دلسرد یا دلگرم شوم. دوم؛ به همه پدیده ها به گونه ای نگاه کنم که اگرچه پدیده ای سویه منفی دارد ولی ممکن است سویه مثبت زیادی هم داشته باشد و من رسانه ای نباید فقط بر سویه منفی آن تمرکز کنم.
نظر شما