اتهامات مهدی نصیری به الویری و ...

تهران-ایرنامدرسه- از دادگاه های خواندنی دهه ۷۰، شکایت مرتضی الویری دبیر مناطق آزاد تجاری و صنعتی کشور، شرکت نار و شرکت کارپی وابسته به شهرداری تهران؛ علیه هفته نامه «صبح» به مدیرمسوولی«مهدی نصیری» است. قاضی محمدسعید طی چندجلسه و در سال های ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵به این پرونده رسیدگی کرده است که چکیده ای از آن در پی می آید:

کاریکاتور مرتضی الویری

براساس شکایت مرتضی الویری هفته نامه صبح در شماره ۵۱ خود در صفحه آخر، کاریکاتوری از وی را به چاپ رسانده که این جمله زیرنویس شده است: سیاست های اقتصادی باز، سیاست های باز سیاسی را هم طلب می کند. درج این کاریکاتور، بدون تردید نشانه نیت سوء مسوولان نشریه مذکور برای نیل به اغراض سیاسی، مبنی بر ایجاد سوء تعبیر و تشویش اذهان خوانندگان آن نشریه نسبت به اینجانب است. منظور این جانب این بود که تحقق سیاست های اقتصادی باز از طریق جذب و به کارگیری امکانات مردم و مشارکت تمام آحاد جامعه در صورت پیش بینی و تحقق سیاست های عمومی متناسب با این موضوع امکان پذیر است. مشارکت وسیع مردم در عرصه اقتصادی نیز منوط به اطمینان خاطر آن ها از اجرای عادلانه قانون و داشتن امنیت و ثبات اقتصادی از طریق قانون است در حالی که محتوای این کاریکاتور، نظر اینجانب مبنی بر رابطه با آمریکا از طریق کیش را می رساند.

شکایت کارپی

کامران کاتوزیان مدیرعامل شرکت سابق کارپی اعلام کرد: هفته نامه صبح متهم است که در شماره ۲۴ خود مطالب توهین آمیز همراه با افتر علیه مدیران این شرکت به چاپ رسانده و ادعا کرده که عناصری دارای سوءسابقه و وابسته دست اندرکار و گرداننده شرکت کارپی می باشند.

شرکت خواهر سیما بینا

یکی از شاکیان، شرکت «نار» بود. در شکایت این شرکت آمده است: هفته نامه صبح در مطلبی با عنوان « در پس پرده تبلیغات شهری چه می گذرد نوشت: «انجمن بین المللی تبلیغات دارای ماهیت امپریالیسم و صهیونیست است. از شرکت های همکار و مروجان انجمن بین المللی تبلیغات در ایران که نقش اساسی در تبلیغ و عادی سازی تام انجمن بین المللی تبلیغات و سپس تأسیس دفتر و دبیرخانه غیرقانونی انجمن در ایران نمونه از شرکت نار می توان نام برد... شرکت نار متعلق به یک انگلیسی به نام آلن کوردیر است که یک فرد تبلیغاتی بوده و شرکت را به نام همسر خود مینا بینا، خواهر سیما بینا خواننده زن رژیم گذشته ثبت کرده و خود در پشت پرده به کنترل اوضاع می پردازد. از دیگر شرکای این تشکیلات می توان از کامیار اهری مدیر عامل و فارغ التحصیل انگلستان (پسر دکتر اهری داروساز معروف در ایران) نام برد. نمایندگان شرکت های فوق از جمله امرالله فرهادی، گلنار راسخ، دکتر منصور احسان و چند تن دیگر به عنوان نمایندگان انجمن در ایران در کنفرانس مشترک و انجمن بین المللی تبلیغات در دبی در ژانویه ۱۹۹۴ و همچنین در سی و پنجمین کنگره جهانی دو سالانه انجمن بین المللی تبلیغات در بارسلون اسپانیا شرکت کرده و حتی با برخی از مسؤولان آمریکایی در آن جا دیدار و گفت و گو داشتند...»

تیتری خلاف متن خبر!؟

ابتدا مرتضی الویری خطاب به هیات منصفه و دادگاه گفت: در مصاحبه ای که بنده سال گذشته با روزنامه اخبار داشتم این مطلب را عنوان کردم که حتی ایرانیانی که به نظام اعتقادی ندارند در سرمایه گذاری در مناطق آزادی تجاری بر سرمایه گذاران خارجی ارجح هستند. اما نشریه صبح با انتخاب تیتری مغایر با متن گفت و گو، عنوان کرده که به گفته بنده، ایرانیانی که به نظام اعتقاد ندارند می توانند در مناطق آزاد سرمایه گذاری کنند که این مطلب خلاف واقع و کذب است.

الویری ادامه داد: در زمینه لزوم سالم سازی فضای سیاسی با مطبوعات مصاحبه ای داشتم و گفتم که بازسازی سیاسی از نظر من مشارکت مردم در سرنوشت کشور است و همین طور در زمینه سیاست خارجی در مصاحبه ای که در فروردین ۷۵ با روزنامه سلام داشتم عنوان کردم که به چند دلیل ما نیازی به برقراری رابطه با آمریکا نداریم.

تمایل الویری برای رابطه با آمریکا

مهدی نصیری با قرار گرفتن در جایگاه متهم گفت: مطلب مورد شکایت، حاصل  یک نتیجه گیری کلی از مصاحبه های داخلی و خارجی آقای الویری است. ایشان در مصاحبه هایشان مکرر از فضای باز سیاسی و اقتصادی سخن به میان آورده است. نویسنده مقاله صبح هم از نوع تلقی وی از مفهوم فضای باز سیاسی و اقتصادی، این گونه نتیجه گرفته است که وی تمایل دارد با آمریکا ارتباط برقرار شود. این دیدگاه تاکنون بارها توسط دوستان و همفکران ایشان نیز مطرح شده است.

نصیری در پاسخ به این سوال هیات منصفه که چرا بعد از چاپ مصاحبه آقای الویری با روزنامه سلام، نقطه نظر وی در زمینه سیاست خارجی که در روزنامه سلام به چاپ رسیده در نظر گرفته نشده پاسخ داد من این مصاحبه را نخوانده و از محتویات آن بی اطلاعم.

محاکمه افشاگر مخربان فرهنگ، منطقی نیست

مهدی نصیری که پیش از آن درباره شکایت شرکت تبلیغاتی کارپی گفته بود: تنها در صورت محاکمه شرکت های کارپی و عوامل میدان دهنده آن حاضرم در دادگاه از خود دفاع کنم والا سکوت می کنم در ادامه جلسات دادگاه طی نامه ای به دادگاه نوشت: در شرایطی که عوامل تخریب فرهنگ و هجمه به ارزش های دینی و انقلابی در عرضه تبلیغات شهری و دیگر عرصه ها مورد کمترین مواخذه ای قرار نگرفته اند، محاکمه خود را به عنوان مدیرمسوول نشریه ای که دست به افشای این عوامل زده تنها بخشی از چهره صاحبان برخی از شرکت های تبلیغاتی را افشا کرده، به هیچ وجه منطقی و اصولی نمی دانم. مفوم اثر قهری این محاکمه این است که عوامل هجوم فرهنگی و مرتبط با مجامع فرهنگی و تبعیض استکباری، احساس امنیت بیشتری کرده و منتقدان و مبارزه کنندگان علیه این هجوم، احساس ناامنی و فشار نمایند... اما در صورتی که عوامل یاد شده به دادگاه فراخوانده و محاکمه شوند نسبت به تمام آنچه به عنوان افشاگری در نشریه صبح آمده دفاع خواهم کرد.

نظر هیات منصفه

هیات منصفه نظر به هدف و رسالت مطبوعات در نهی از منکر، متهم را مجرم نشناخت ولی به منظور تعدیل قلم از حیث نحوه انتقاد، خصوصا از اشخاص حقیقی، متهم را مستحق تذکر شفاهی دانست.

دادگاه نیز با استناد به ماده ۳۸ لایحه قانونی مطبوعات مصوب ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ شورای انقلاب و نظر اکثریت هیات منصفه، مهدی نصیری را تبرئه کرد.

منبع: اسناد و پرونده های مطبوعاتی ایران در دهه ۷۰/ عذرافراهانی

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.