تمام روزنامه‌ها باید از تصاویر برای جذابیت بیشتر صفحه، واضح‌تر بیان شدن گزارش و تجسم راحت‌تر مکان و رویداد استفاده کنند.
برای محکم‌کاری بیشتر از یک عکس بگیرید
اگر به دفتر بازگردید و متوجه شوید عکسی که گرفته‌اید برای گزارش مناسب نیست، دیگر برای اینکه کاری انجام دهید دیر شده‌است. شما نمی‌توانید دوباره همه را برای یک تلاش دیگر دورهم جمع کنید. بنابراین زمانی که برای پوشش یک خبر می‌روید و زمانی که می‌خواهید عکس بگیرید، حتما باید بیش از یک عکس بگیرید. در مرحله اول، دوربین را برای گرفتن عکس می‌توان به دو صورت نگه داشت؛ افقی و عمودی. همیشه به هر دو صورت عکس بگیرید.
همچنین باید حتما بیش از یک ایده تصویری داشته باشید تا در صورتی که یکی از آن‌ها مفید نبود از دیگری استفاده کنید. یعنی باید از قبل راجع به گزارش فکر کنید و تصور کنید که چه تصویری مناسب گزارش است. بنابراین برای هر ایده تصویری یک عکس عمودی و یک عکس افقی بگیرید. برای هر یک از تصاویر حتما تنظیمات مختلف دوربین را بررسی کنید تا مطمئن شوید حداقل یک عکس با کیفیت نور مناسب گرفته‌اید.
اگر نور خیلی خوب نبود –مثل داخل یک ساختمان بودید- همیشه حداقل یک عکس با فلاش و بدون فلاش بگیرید. البته تا حد ممکن در فضایی عکس بگیرید که مجبور نباشید از فلاش استفاده کنید. فلاش باعث می‌شود همه چیز بسیار صاف و کسل کننده بنظر برسد و فقط باید زمانی از آن استفاده شود که هیچ راه دیگری وجود نداشته باشد.
به همین دلیل است که شما باید بیش از یک عکس بگیری حتی زمانی که روزنامه فقط از یک عکس استفاده میکند.
تصاویر دنباله‌دار
دنباله‌ای از تصاویر می‌تواند گزارش را بهتر از یک تصویر بیان کند. خیلی اوقات ویرایشگر می‌خواهد از آخرین تصویر به عنوان عکس اصلی استفاده کند اما از دیگر عکس‌ها هم در طول گزارش استفاده کند. زمانی که اتفاق مهمی می‌افتد آماده باشید که به گرفتن عکس‌های متوالی یکی پس از دیگری ادامه دهید تا دنباله خوبی داشته باشید. در هر صورت چه تنها از یک فریم یا ۳۰ فریم استفاده کرده‌باشید، عکس‌ها باید به محض بازگشت به اتاق خبر به سیستم منتقل و بارگذاری شوند. اگر از فیلم استفاده می‌کنید نباید چندین روز در دوربین شما بماند و منتظر بمانید تا فیلم تمام شود. در این صورت اخبار قدیمی می‌شوند.
رویدادهای بزرگ
رویدادهای بزرگ مثل سفر یک رئیس‌جمهور، ممکن است به عکس‌های زیادی برای بیان کل ماجرا نیاز داشته‌باشند. چنین رویدادهایی احتمالا بسیار متنوع هستند و باید در بیش از یک تصویر ثبت شوند. در این مواقع باید به دنبال تصاویری از تمام انواع ذکر شده باشید. عکس از لحظه‌ای که رئیس‌جمهور از هواپیما پیاده می‌شود، لحظه‌ای که با رئیس‌جمهور دولت دیگری دست می‌دهد، لحظه‌ای که در جلسه هستند و... شاید حتی عکس از حوادث خنده‌داری که در این رویداد اتفاق افتاده‌است. برخی روزهای بزرگ هم روزهای غم انگیزی هستند، برای مثال روز هیروشیما در ژاپن. یا ممکن است برای برخی افراد جامعه غم‌انگیز باشد. به عنوان مثال، در استرالیا، روز استرالیا برای بسیاری از ساکنان بومی و جزایر تنگه تورس به معنای روزی است که کشورشان توسط بریتانیا مستعمره شد.
انتشار عکس‌های جشن روز استرالیا بدون نمایش دیدگاه مردم بومی ناقص خواهدبود.
هنگام گرفتن عکس، تعارف را کنار بگذارید
عکاسان حرفه‌ای تمایل دارند از دوربین‌های پیچیده استفاده کنند که به آن‌ها امکان می‌دهد نوع تصویری را که می‌خواهند بگیرند کنترل کنند. اگر با دوربینی از این نوع احساس راحتی می‌کنید خوب است.
با این حال اکثر مردم با همه آن لنزها و تنظیمات گیج می‌شوند. اگر این‌گونه هستید احتمالا با یک دوربین اتوماتیک ساده با لنز ثابت نتیجه بهتری خواهید گرفت. دلیل آن ساده است: شما باید روی عکسی که می‌گیرید تمرکز کنید نه روی دوربین.
اگر متوجه شدید که تنظیمات دوربین برایتان مثل پازل شده‌است، احتمالا با یک دوربین خودکار بهتر عمل خواهیدکرد.
درحال حاضر می‌توان این لنزها را با کمتر از ۱۰۰ دلار خریداری کرد اما برای روزنامه‌ها و مجلات احتمالا باید لنز با کیفیت بالاتری خریداری کنید و بیشتر هزینه کنید. از هر نوع دوربینی که استفاده می‌کنید، یاد بگیرید که از طریق دوربین به تصویر نگاه کنید، یعنی ابتدا به صحنه نگاه نکنید. به دوربین نگاه کنید و تصمیم بگیرید که تصویر خوبی می‌شود یا نه و سپس تصویر را بگیرید. به اطراف تصویر هم نگاه کنید، نه فقط به موضوع. به گوشه‌ها و پس زمینه‌ها نگاه کنید. عکاسانی که این کار را انجام نمی‌دهند معمولا عکس‌های جالبی نمی‌گیرند.
همیشه به یاد داشته‌باشید که میتوانید حرکت کنید- نه تنها از یک طرف به طرف دیگر و جلو عقب رفتن، بلکه به بالا و پایین هم میتوانید حرکت کنید. زانوهایتان خم می‌شوند! سعی کنید زانو بزنید یا حتی دراز بکشید. سعی کنید روی صندلی بایستید تا ببینید این کار چه تفاوتی برای عکس شما ایجاد میکند. همچنین به یاد داشته‌باشید که افراد در تصویر شما هم می‌توانند حرکت کنند. با این حال آن‌ها تنها در صورتی حرکت می‌کنند که از آن‌ها بخواهید اینکار را انجام بدهند. شما باید کنترل موقعیت را در دست بگیرید. این همیشه آسان نیست، به خصوص اگر یک روزنامه‌نگار جوان هستید و از افراد مهم عکاسی می‌کنید. شما باید به یاد داشته باشید که یک فرد حرفه‌ای هستید و کار مهمی انجام می‌دهید.
اگر میتوانید عکس بهتری از رئیس‌جمهور خارج از ساختمان بگیرید (نسبت به داخل ساختمان) به او توضیح بدهید که چه می‌خواهید و از او کمک بگیرید. اگر بگوید نه چیزی را از دست نداده‌اید. اما اگر موافقت کند تصویر بهتری خواهید داشت. عکس بهتر همان اندازه که شما را خوشحال‌تر میکند رئیس‌جمهور را هم خوشحال‌تر میکند.
هنگامی که از یک گروه از افراد عکس می‌گیرید، باید آن‌ها را سازماندهی کنید. اگر آن‌ها به حال خود رها شوند، در صفی طولانی بایستند عکس شما وحشتناک بنظر خواهد رسید. سعی کنید گروه‌بندی‌های مختلفی ترتیب بدهید. افراد مهم‌تر را به دوربین نزدیک کنید تا بزرگ‌تر از افراد دیگر دیده شوند.
سعی کنید افراد قدبلند را پشت سر افراد قدکوتاه قرار دهید یا از برخی افراد درخواست کنید که بنشینند و دیگران پشت سر آن‌ها قرار بگیرند. علت درخواست‌هایتان را توضیح دهید تا آن‌ها را وادار کنید به حرفتان گوش بدهند.
مهم‌تر از همه اینکه اگر قبل از شروع کار ایده‌ای برای عکس داشته‌باشید میتوانید کنترل اوضاع را در دست بگیرید.
اگر افراد مهم سعی کنند به شما بگویند که چه کار کنید عکسی که می‌گویند را بگیرید و درنهایت به آنان نشان دهید و بگویید: «حالا می‌شود عکس دیگری بگیریم؟» و عکس دیگری را امتحان کنید.
نظر شما