اطلاعات، همه جا هست؛ وظیفه‌ی شما ارائه حقایق به همراه توضیح چرایی و چگونگی اهمیت آن‌ها است. مایکل گلدن، نایب رئیس شرکت نیویورک تایمز، در پانل مرکز بین‌المللی روزنامه‌نگاران در سانفرانسیسکو در مارس 2017 گفت: «ارزش روزنامه‌نگاری صرفاً انتقال حقایق نیست، بلکه قرار دادن آن حقایق در چارچوب است».
اگر شما بخشی از یک اندیشه یا بینشی نسبت به آن را به مردم ارائه کنید؛ چیزی که در هیچ جای دیگری ندیده یا نشنیده‌اند، محتوای شما ارزش بیشتری خواهد داشت. استیو یلوینگتون، وبلاگ‌نویس روزنامه‌نگاری، این مطلب با این عبارت زیبا توضیح می‌دهد: «شما بر اساس اینکه آیا اخبار منحصر به فرد دارید، رقابت نمی‌کنید. شما بر اساس ارزشی که مصرف کنندگان از محصول شما دریافت می‌کنند با کل جهان رقابت می‌کنید.» پس خبرنگار یا رسانه‌ای، برنده است که بیشترین ارزش افزوده را برای مخاطب خود ایجاد می‌کند.
کلید شماره ۴: ارزش افزودن
برای این که به پوشش خبری خود ارزش افزوده دهید می‌توانید از برخی راه‌کارها استفاده کنید:
- یک روایت را با ارائه‌ی جزئیات یا تجزیه و تحلیل جدید به جلو ببرید
- روندهای جالب یا مهم را شناسایی کنید
- به داستان‌هایی فکر کنید که می‌توان با داده‌ها آن‌ها را روایت کرد
- از داستان‌سرایی چند رسانه‌ای برای ارائه حقایق به شیوه‌ای قانع کننده‌تر استفاده کنید
- به دنبال استفاده از ابزارهای تعاملی برای جذب یا غوطه‌ور کردن خوانندگان باشید
امروزه ابزارهای چندرسانه‌ای زیادی در دسترس هستند و سازمان‌های روزنامه‌نگاری گاهی اوقات با قابلیت‌های تکنولوژیک خود غرق می‌شوند. حتی حالا که هوش مصنوعی هم وارد میدان شده این ماجرا شدت بیشتری هم گرفته است. اما فناوری به تنهایی ارزش افزوده‌ای ندارد؛ هرکسی می‌تواند یک کلیپ یا گزارشی همراه با عکس و فیلم آماده کند اما بینش و تحلیل یک گزارش اصیل و خوب، چیزی نیست که هرکسی بتواند آن را ارائه کند.
کلید شماره ۵: محکم بنویسید
نوشته شما زمانی قدرتمندتر است که دقیق و مختصر باشد. جملات کوتاه، قدرت و تأثیر بیشتری دارند؛ هرچه کلمات کوتاهتر، قدرت کلام بیشتر. پاراگراف‌های کوتاهتر قدرت زیادی دارند. پس برای داشتن یک متن تأثیرگذار، کلمات بیهوده را حذف کنید.
کلماتی که با دقت انتخاب شده باشند، مهم هستند. بهترین نویسندگان کسانی هستند که بیشترین معنا را در کمترین کلام بیان می‌کنند؛ بی‌خودی نیست که سعدی را استاد سخن می‌دانند. یکبار متن گلستان سعدی را مطالعه کنید تا به قدرت کلام موجز بیش از پیش پی ببرید. اگر اهل رمان هم هستید خواندن کتاب برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات، پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی، می‌تواند بسیار مفید باشد.
کلید شماره ۶: کنجکاو و جسور باشید
اگر با کودکان خردسال در ارتباط بوده‌اید، می‌دایند که آن‌ها شما را با یک سؤال همیشگی دیوانه می‌کنند: «چرا؟» شاید این تصویر، اولین برخورد با یک روزنامه‌نگار آینده باشد. در تجارت خبری، کنجکاوی یک ویژگی کلیدی شخصیت است و «چرا؟» تبدیل به سوال کلیدی برای پرسیدن می‌شود. (اگرچه گاهی اوقات شکل سؤال این است که «چرا نه؟»)
در مورد موضوع داستان خود، در مورد ضربان و ریتم روایت خود، در مورد فناوری روزنامه‌نگاری در حال ظهور کنجکاو باشید و در آن متخصص شوید. در پایگاه‌های داده در دسترس عموم، متخصص شوید. خراش دادن، تمیز کردن و تجسم داده‌ها را بیاموزید؛ کنجکاو باشید.
یک خبرنگار خوب همیشه در حال انجام وظیفه است، همیشه مراقب است. شما باید یاد بگیرید که اقتدار را زیر سوال ببرید. هیچ چیز را بدیهی نگیرید و "نه" را به عنوان پاسخ نهایی نپذیرید. در صورت نیاز، پیگیری کنید. نیکول فرویو، خبرنگار و ویراستار مستقل مستقر در ریودوژانیرو، برزیل، در سال ۲۰۱۴ به IJNet.org گفت: «مُصِر باشید. این نشانه یک خبرنگار خوب است.»
کلید شماره ۷: آکادمیک نباشید
هر روزنامه‌نگاری که در دانشگاه تحصیل کرده است باید دوزبانه بودن را بیاموزد. این بدان معنا نیست که شما باید انگلیسی و چینی یا زبان‌های دیگر را بیاموزید، اگرچه این کار به شغل شما لطمه‌ای وارد نمی‌کند و اتفاقا مفید است؛ یعنی باید یاد بگیرید که به زبان دانشگاهی و زبان روزنامه‌نگاری بنویسید. آن‌ها زبان‌های متفاوتی هستند و اگر داستان‌های خبری را با استفاده از زبان آکادمیک بنویسید ممکن است به عنوان یک روزنامه نگار شکست بخورید.
چند تفاوت عمده بین این دو زبان وجود دارد که در این جا ذکر می‌کنیم:
- •نگارش آکادمیک ساختار رسمی‌تری دارد. نوشتن روزنامه‌نگاری بیشتر غیررسمی است و حتی گاهی محاوره‌ای است.
- نوشتار آکادمیک دارای پاراگراف‌های طولانی و متراکم است و اغلب از جملات پیچیده استفاده می‌کند. نوشتار روزنامه‌نگاری دارای پاراگراف‌های سریع، کوتاهتر و طول جملات متنوع است. همانطور که در بالا اشاره کردیم، مهم است که با کلمات خود اقتصادی باشید.
- نگارش آکادمیک دارای مخاطبان تخصصی است که دانش عمیقی از موضوع دارند. این به نویسنده اجازه می‌دهد تا از زبان و اصطلاحات فنی استفاده کند که برای یک فرد معمولی قابل درک نیست. نوشته‌های روزنامه‌نگاری معمولاً برای مخاطبان عام نوشته می‌شود، اگرچه برخی از سایت‌های خبری بر روی مخاطبان خاص تمرکز دارند. نوشتن روزنامه‌نگاری به زبانی در دسترس نیاز دارد که برای طیف وسیعی از مردم به راحتی قابل درک باشد.
- نگارش آکادمیک بنا به ماهیت خود نتیجه‌گیری می‌کند. دانشگاهیان اغلب مدافع دیدگاه خاصی می‌شوند که توسط کارشان حمایت می‌شود. در مقابل وظیفه اکثر روزنامه‌نگاران اطلاع‌رسانی به مخاطب و ارائه دیدگاهی متعادل است. تا زمانی که شما یک ستون‌نویس یا یکی از کارکنان یک رسانه خبری حزبی یا با جهت‌گیری مشخص نباشید، وظیفه شما این نیست که از یک طرف یا طرف دیگر دفاع کنید. نکته این است که شما در پایان داستان خود نظری نمی‌دهید؛ شما نمی‌گویید این چیز خوبی است یا بد است، بلکه مخاطب تصمیم می‌گیرد.
تا این جا در سه شماره نوشتار، هفت مورد از کلیدهای ده‌گانه روزنامه‌نگاری چندرسانه‌ای مؤثر را بیان کردیم. در مقاله‌ی بعدی و پایانی با ما همراه باشید تا کلیدهای باقی مانده را هم فرا بگیرید.
نظر شما