تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۶:۰۶

ویرایش تصویر یا نگاره شامل هر فرایند ایجاد تغییر در تصاویر است که شامل همه عکس‌های دیجیتال و عکس‌های آنالوگ می‌شود.  ویرایش عکس نقش مهمی در دنیای عکاسی بازی می‌کند. ویرایش خواه تنظیم روشنایی عکس باشد، خواه حذف عامل مزاحمی از تصویر، بخش مهمی از ابزار یک عکاس را تشکیل می‌دهد، اما بسیاری نگاه منفی به این کار دارند و از آن با عنوان تقلب و فریب یاد می‌کنند.

در یک‌سوی ماجرا طرفداران عکس بکر هستند که فتوشاپ را حقه‌بازی می‌دانند. افراد میانه‌رویی هم هستند که خنثی و بی‌طرف‌اند و صرفاً ممکن است از شما بپرسند از چه فیلتری برای ویرایش عکستان استفاده کرده‌اید، اما در سوی دیگر ماجرا، عکاسانی هستند که معتقدند سال‌های بسیار فیلم‌ها در تاریک‌خانه‌ها پرداخت شده‌اند و حالا ویرایش دیجیتال، نسخه بلوغ‌یافته همان روند است.
فارغ از اینکه شما جزو کدام دسته هستید، یک حقیقت انکارناپذیر است: زیباترین عکس‌ها همگی به نحوی ویرایش شده‌اند. ما نباید با ویرایش نکردن عکس‌ها به دلیل پایبندی به برخی اصول به‌اصطلاح اخلاقی کاری کنیم که به ضرر خودمان و کارمان تمام شود، ولی منظور این است که ویرایش بعد از عکاسی اگر واجب نباشد، ایرادی هم ندارد. تنها استانداردی که عکاسان ملزم به رعایت آن هستند صداقت است. مادامی‌که در تولید عکس‌هایتان صداقت را رعایت کنید و عکس را به چیزی که نبوده است تبدیل نکنید، کم یا زیاد فرقی نمی‌کند؛ هرقدر دوست دارید می‌توانید عکستان را ویرایش کنید.
ویرایش عکس هنر است. روتوش عکس مهارت می‌خواهد و می‌توانید به آن افتخار کنید. اگر مایل هستید می‌توانید جلوه‌های به تصاویری که مناظر گرفته‌اید اضافه کنید یا رنگ چشم مدل عکستان را عوض کنید؛ اما در پاسخ به کسانی که می‌پرسند چه تغییراتی اعمال کرده‌اید، پشت جواب‌های مبهم مخفی نشوید و صداقت داشته باشید. باید اصل ماهیت صحنه‌ موردنظر حفظ شود؛ اگر صحنه، یک غروب احساسی است، می‌شود کنتراست را در ابرها بالا برد. اگر نور جذاب طلایی‌رنگی پشت سوژه تابیده است، می‌توان به درخشش و گرمایش اضافه کرد.
عکاس باید به فکر بهبود چیزی باشد که از قبل در تصویر موجود است؛ نه اینکه به‌کلی حس جدید یا صحنه‌ جدیدی خلق کند. عکاس زندگی را ثبت می‌کند؛ زندگی با تمام شکوه و تنوعش در اطراف ما جریان دارد. با اینکه این تنوع، از عکس‌های استودیویی مدل‌ها تا نوری را که هزاران سال پیش از ستاره‌ها تابیده است شامل می‌شود، همه رویدادها و لحظاتی واقعی هستند که در گذر زمان روی داده‌اند.
با نگاهی به حرفه‌های مختلف درمی‌یابیم که طبیعی است که مثلاً یک نویسنده از انتشار نوشته‌های اولش وحشت کند یا یک معمار هرگز طرح‌های اولیه‌ معماری‌اش را به مشتری‌ها نشان نمی‌دهد. به همین شکل، ما عکاسان نیز نباید از روتوش عکس‌هایمان قبل انتشار عمومی آن‌ها خجالت بکشیم. چرا ما باید اهمیت کمتری برای اثر هنری خود قائل باشیم؟ با انتشار مستقیم عکس‌های دست‌نخورده‌ فقط در کار خود کم‌کاری کرده‌ایم.
در دنیایی که پر از عکاس است، روتوش عکس به ما این امکان را می‌دهد که سبک خلاقانه و منحصربه‌فرد خودمان را ارائه بدهیم. با توجه به این موضوع، تصویری خلق کنید که با افتخار اسم خود را روی آن درج کنید. در کمال صداقت از ابزاری که در اختیار دارید حداکثر استفاده را ببرید.

منبع:

https://www.zoomit.ir/۲۰۱۷/۱۰/۶/۲۱۳۰۲۲/photo-post-processing-reasons