محمد مهدی فرقانی، استاد روزنامه نگاری بر لزوم ورود حرفه ای رسانه به سوژه های فساد مالی، پیگیری سرنوشت این سوژه ها و اعلام نتیجه آن ها به مخاطب تاکید می کند و می گوید: در ابتدا برخوردهایی با مفسدان اقتصادی صورت می گیرد و اگر رسانه ها پیگیری نکنند، ممکن است مرتکبین به فساد مالی، حاشیه امن پیدا کنند و به کارشان ادامه دهند. بنابراین نقش رسانه به حداقل رساندن حاشیه امن برای مرتکبین فساد است.
این استاد روزنامه نگاری در این باره به شفقنا رسانه می گوید: یکی از کارویژه های رسانه ها نورافکن تاباندن به زوایای تاریک جامعه و برملا کردن فساد اقتصادی، سوء استفاده، اختلاس و… است. حتی کارِ ویژه سبک پرکاربرد روزنامه نگاری تحقیقی که در دهه 70 میلادی مورد توجه قرار گرفت، کشف فساد و جلوگیری از پنهان کاری آن است. باید توجه داشت که آشکارسازی، شفاف سازی و… همیشه به سالم سازی روندها و فرایندها کمک می کند و رسانه ها مهمترین ابزار این آشکار سازی هستند و باید به این وظیفه خود توجه داشته باشند.
او با تاکید بر اینکه رسانه باید به سوژه های فساد مالی و اختلاس ورود کند، می گوید: اما نحوه ورود رسانه به این سوژه ها مهم و حساس است و باید ساختاری حرفه ای داشته باشد. به این معنا که توسط روزنامه نگار تحقیقات کافی صورت بگیرد و تا از صحت اطلاعات اطمینان پیدا نکرده آن را منتشر نکند. چون نباید بی دلیل با آبرو، حیثیت و زندگی افراد بازی کرد. ابرو و حیثیت افراد تا وقتی که مرتکب فساد مالی نشده اند، خیلی محترم است. وقتی مرتکب فساد مالی شدند، حریم خصوصیشان از بین می رود. البته در چنین شرایطی هم باید حواسمان باشد که خانواده این افراد از آسیب مصون بمانند. چون خیلی مواقع اعضای خانواده اطلاع و یا نقشی در این ماجرا ندارند.
فرقانی می گوید: اصل اول این است که روزنامه نگار باید از صحت، دقت و جامعیت اطلاعات در حوزه فساد مالی، سوء استفاده، پنهان کاری و… اطمینان کامل پیدا کند و تحقیقات اولیه اش جامع و کامل باشد. چون انتشار اطلاعات مخدوش، نادرست و غیر دقیق می تواند کل آن فرایند را زیر سوال ببرد و پای روزنامه نگار را به دادگاه و دستگاه قضایی باز کند.
این روزنامه نگار پیشکسوت ادامه می دهد: اینکه چگونه و چه موقع اطلاعات منتشر شود و خبرنگار مدارک کافی برای اثبات صحت ادعایش داشته باشد، مهم است. علاوه بر آن اینکه چگونه فساد مالی را به عنوان یک ناهنجاری غیرقابل تحمل مطرح کند هم اهمیت دارد چرا که نحوه عملکرد حرفه ای روزنامه نگار، دستگاه های مسئول را برای رسیدگی و پیگیری حساس می کند. از سوی دیگر پیگیری سرنوشت این سوژه ها و اعلام نتیجه آن ها به مخاطب مهم است. چون در ابتدا برخوردهایی با مفسدان اقتصادی صورت می گیرد و اگر رسانه ها پیگیری نکنند، ممکن است مرتکبین به فساد مالی، حاشیه امن پیدا کنند و به کارشان ادامه دهند. بنابراین نقش رسانه به حداقل رساندن حاشیه امن برای مرتکبین فساد مالی است.
این استاد روزنامه نگاری با بیان اینکه فساد اقتصادی، اختلاس و… باید در رسانه ها به عنوان یک امر مذموم، ناهنجار و غیرقابل پذیرش مطرح شود تا در ذهن مخاطب تبدیل به سوژه و اقدامی عادی نشود، تاکید می کند: این کار نیازمند سردبیران، دبیران و خبرنگارانی حرفه ای است.
فرقانی می گوید: منع خبرنگاران از پیگیری سوژه های فساد کار درستی نیست. دولت ها هم باید این را بپذیرند که عملکرد رسانه ها در افشای فساد می تواند در دراز مدت به نفع آن ها باشد، چون اجازه نمی دهد تا فساد زیر پوست جامعه آنقدر رشد کند که به مرحله انفجار و غیرقابل مهار شدن برسد و در جامعه نهادینه شود.
نظر شما