کووید، عامل پیدایش اتاق خبرهای جدید

همه‌گیری COVID-۱۹ به ما نشان داد که برخی از فرضیات سنتی ما در مورد کار اشتباه بودند. در بسیاری از صنایع، کار یک مکان اختصاصی داشت؛ دفتر. اما با تعطیلی‌های اجباری، قرنطینه دفاتر و شکل‌گیری کار از راه دور اجباری باعث شد بسیاری متوجه شوند که پیداکردن راه‌های دیگری و مدل‌های دیگری هم برای سرعت بخشیدن به تلاش کارکنان و کمک به انعطاف‌پذیری و افزایش استقلال کار ممکن است. در سال ۲۰۲۱، در مطالعه‌ای رهبران ارشد صنعت خبر اعلام کردند آن‌ها (و سازمان هایشان) با تغییر به سمت کار ترکیبی و انعطاف‌پذیر همراه هستند (Cherubini و همکاران ۲۰۲۱).

سؤال اینجاست آیا اکنون و با گذشت نزدیک به دو سال از زمان این مطالعه، آیا اتاق‌های خبر واقعاً در نتیجه تغییری که در طول همه‌گیری آغاز شد، متحول شده‌اند؟ آیا صنعت خبر واقعاً کار انعطاف‌پذیر و ترکیبی را پذیرفته است؟ این گزارش که بر اساس نظرسنجی از ۱۳۶ نفر از مدیران ارشد صنعت خبر از ۳۹ کشور جهان و مجموعه‌ای از مصاحبه‌های عمیق تهیه شده است، تلاش می‌کند به این سؤالات پاسخ دهد و وضعیت اتاق خبر به عنوان یک محل کار و آینده آن را بررسی کند.

تغییرات ناشی از کووید ۱۹ تنها به تغییرات محل کار محدود نیست؛ فراتر از ساختارهای سازمانی، تأثیر آن بر نیروی کار و اینکه آیا کار منعطف و ترکیبی، استخدام و حفظ استعدادها را برای اتاق‌های خبر آسان‌تر کرده است، موضوع دیگری است که نیاز است مورد بررسی قرار گیرد. علاوه بر این، نگاه رهبران صنعت به این که آیا کار انعطاف‌پذیر می‌تواند تأثیر مثبتی بر تنوع، برابری و استراتژی‌های شمول و توانایی آن‌ها برای داشتن نیروی کار متنوع‌تر و مسئول‌تر داشته باشد یا خیر، هم باید مورد بررسی قرار گیرد.

خبرگزاری رویترز با همکاری دانشگاه آکسفورد در سال ۲۰۲۲ گزارشی را بر اساس نظرسنجی از ۱۳۶ نفر از مدیران ارشد صنعت خبر از ۳۹ کشور جهان و مجموعه‌ای از مصاحبه‌های عمیق تهیه کردند (متاسفانه مطالعه‌ای در مورد کشور ایران به صورت رسمی منتشر نشده است و این پژوهش هم به کشور ایران نمی‌پردازد). این گزارش تلاش می‌کند به این سؤالات پاسخ دهد و وضعیت اتاق خبر به عنوان یک محل کار و آینده آن را بررسی کند.

یافته‌های گزارش رویترز و دانشگاه آکسفورد

برخی از یافته‌های گزارش شامل موارد زیر است:

• در این پژوهش به اثبات رسیده است که سازمان‌های خبری تغییر ناشی از همه‌گیری کووید را پذیرفته‌اند، به طوری که ۶۱ درصد از پاسخ‌دهندگان در نظرسنجی گفتند که سازمان آن‌ها تا حد زیادی کار ترکیبی و انعطاف‌پذیر را با قوانین جدید برای کارکنان اجرا کرده است. اکثر رهبرانی که در نظرسنجی شرکت کردند (۵۷٪) فکر می‌کنند که سازمان آن‌ها کار خوبی با پذیرش این تغییرات صورت داده است. با این حال، ۲۰ درصد از پاسخ‌دهندگان نظرسنجی بیان می‌کنند که در حالی که سازمان‌های آن‌ها در حال ایجاد برخی تغییرات هستند، تا حد زیادی می‌خواهند به مدل کاری قبل از همه‌گیری بازگردند.
• متداول‌ترین رویکرد، که توسط ۴۹ درصد از پاسخ دهندگان نظرسنجی بیان شده است، نشان می‌دهد که کارکنان باید حداقل بخشی از روزهای هفته/ماه را به صورت اجباری و از پیش تعیین شده در دفتر رسانه حضور داشته باشند. ۲۹ درصد دیگر از پاسخ‌دهندگان نشان دادند که سازمان‌های آن‌ها از رویکرد داوطلبانه‌تری پیروی می‌کنند، که در آن انتظار می‌رود کارکنان حداقل تعداد روزهای انتخابی توسط خود را در دفتر حضور داشته باشند.
• داشتن قوانین صریح، تعیین انتظارات واضح و انتقال شفاف آن‌ها و مهمتر از همه، بیان هدف از رفتن به دفتر و اطمینان از اینکه منفعت انجام این کار برای رسانه واضح است در اجرای مدل‌های کاری انعطاف‌پذیر کمک می‌کند. اما هنوز نمی‌توان با اطمینان بیان کرد که آیا کارمندان واقعاً مایل به بازگشت به دفتر هستند یا خیر. ۳۹٪ از پاسخ دهندگان در نظرسنجی گزارش دادند که اتاق‌های خبر آن‌ها برای بازگرداندن افراد با مشکل مواجه شده‌اند، در حالی که ۳۸٪ می‌گویند که آن‌ها با مشکل مواجه نیستند.
• یکی دیگر از یافته‌ها بیان می‌کند که دفتر کار به عنوان یک فضای فیزیکی نیز تغییر کرده است؛ ۴۷ درصد از مدیران اتاق خبر گفتند که سازمان‌های آن‌ها فضای اداری را برای تطبیق بهتر کار هیبریدی بازطراحی کرده‌اند و ۲۷ درصد دیگر گفتند که در حال بررسی این کار هستند. تقریباً یک سوم (۳۱٪) هم عنوان کرده‌اند که سازمان آن‌ها فضای فیزیکی دفتر خود را کاهش داده است و از اتاق خبرهای کوچک‌تری برای کار استفاده می‌کنند.
• تقریباً نیمی از پاسخ دهندگان نظرسنجی (۴۹%) فکر می‌کنند که کار ترکیبی و انعطاف‌پذیر، استخدام و حفظ استعدادها را بسیار یا تا حدودی آسان کرده است، همچنین ۶۵٪ فکر می‌کنند که کار ترکیبی و انعطاف‌پذیر می‌تواند توانایی آن‌ها را برای استخدام استعدادهای متنوع افزایش دهد و تأثیر مثبتی بر روی آن‌ها داشته باشد؛ از جمله توانایی ایجاد تنوع، برابری و استراتژی‌های دربرگیری آن‌ها.
• یک سوم (۳۳%) از رهبرانی که در این نظرسنجی شرکت کردند، نشان دادند که تنوع جنسیتی مهم‌ترین اولویت برای تغییر سازمان‌های خبری آن‌ها بوده است، در حالی که ۳۲% دیگر بیان کردند که تنوع قومیتی اولویت آن‌ها است. بنظر می‌رسد کووید ۱۹ تأثیر قابل توجهی بر تنوع جنسیتی و قومی در اتاق‌های خبر ایجاد کرده است.

بازگشت به دفتر کار

راه به دست آوردن مدل درست کار ترکیبی و انعطاف‌پذیر تنها به داشتن قوانین روشن نیست. متقاعد کردن افراد برای بازگشت به دفتر مستلزم توجه بیشتر و برنامه‌ریزی مدیر رسانه است. یکی از تأثیرات همه گیری و کار ترکیبی بر فرهنگ اتاق خبر که مدیران اتاق خبر نگران آن هستند، افزایش احساس عدم ارتباط در میان کارکنان است، به طوری که یک سوم (۳۶٪) از پاسخ دهندگان نظرسنجی معتقدند که کار ترکیبی و انعطاف‌پذیر حس تعلق به سازمان را تضعیف کرده است. کسانی که از راه دور به فعالیت می‌پردازند کمتر حس تعلق به مجموعه پیدا می‌کنند.

پاسخ‌دهندگان این نظرسنجی بیان کرده‌اند که پیاده‌سازی مدل‌های کاری جدید، فشار را بر مدیران و به‌ویژه مدیران میانی که مجرای بین اولویت‌های رهبری و الزامات و انتظارات کارکنان هستند، افزایش داده است. چالش‌های جدید مدل نوین، فشارهای مضاعفی را برای مدیران هم ایجاد کرده است.

فراتر از کار ترکیبی و انعطاف‌پذیر، سرمایه‌گذاری بر روی استعدادها و بهبود تنوع دو جنبه اساسی است که بنظر می‌رسد صنعت خبر باید روی آن تمرکز کند. سازمان‌های خبری در کنار تمرکز بر یافتن استعدادهای متنوع و مناسب که نشان‌دهنده مخاطبانی است که به آن‌ها خدمت ارائه می‌کنند، باید اطمینان حاصل کنند که حس ارتباط و هدف مشترک را با کارکنان خود ایجاد می‌کنند تا آن‌ها را حفظ کنند و فرهنگ محیط کار را در میان آنان فراگیر کنند.

سال‌ها بود بحث مدل‌های هیبریدی و اتاق‌ خبرهای جدید در محافل رسانه‌ای مورد گفتگو قرار می‌گرفت اما کووید ۱۹ عاملی بود که حرکت به سمت این رویکرد را سرعت بخشید. شناخت نسبت به مزایا و خطرات مدل‌های مختلف می‌تواند مسیری را به سمت اتاق خبرهای پویاتر و متعدتر به مخاطبان ایجاد کند که بحران کاهش مخاطب در سال‌های اخیر از دسترس رسانه‌های خبری دور کرده بود.

در مقالات بعدی بیشتر در مورد اتاق‌های خبر جدید صحبت خواهیم کرد.