سعید روزگاری یک "پارکور" حرفه ای بود. هفت سال قبل حین مسابقه پارکور به شدت زمین خورد و دچار آسیب نخاعی از ناحیه گردن شد.
پارکور چیست؟ ورزشی خطرناک که هدف آن رسیدن از نقطه ای به نقطه ای دیگر به سریعترین روش ممکن است، آن هم بدون استفاده از هیچ تجهیزاتی. دویدن، تاب خوردن، تپه و کوهنوردی و سایرحرکات همه روش هایی در این ورزش هستند. پارکورها برای مثال بین پشت بام می پرند یا از پل های هوایی بالا و پایین می روند.
سعید یک سال قبل از حادثه، رکورد ایران را در پریدن از آسفالت به روی پل هوایی شکست. سقوطش به قدری شدید بود که تنها می توانست پلک بزند. پزشکان گقتند او تا آخر عمر حتی نخواهد توانست روی ویلچر بنشیند. سعید توان درمان دراز مدت در بیمارستان را نداشت اما با یاری گرفتن از خانواده، تجهیزات توانبخشی را در حیاط خانه اش فراهم کرد و برخلاف پیش بینی پزشکان موفق شد قدرت حرکت دستانش را برگرداند.
سعید روز به روز بهتر شد. تا جایی که اکنون به تنهایی قادر به استفاده و مدیریت ویلچر است. او می گوید هنوز هم دوست دارم کارهایی را انجام دهم که دیگران از آن واهمه دارند.