دریادداشت قبلی در مورد مغالطه‌ی انتخاب گزینشی صحبت کردیم و برخی مثال‌های آن را بررسی کردیم. در این نوشتار با کاربرد عمومی آن در مکالمات روزمره و سپس روش پاسخ صحیح به این مغاطه آشنا خواهیم شد. قبل از شروع بحث برای یادآوری می‌توانید به متن «چیدن گیلاس زیر کوه سیب» مراجعه کنید.
مردم اغلب از مغالطه‌ی انتخاب گزینشی در ارتباط با سایر مغالطات منطقی استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، مردم گاهی از این روش همراه با استدلال‌های فیک استفاده می‌کنند؛ استدلال‌های فیک یا جعلی، استدلال‌هایی هستند که یک موضع مخالف را به اشتباه نشان می‌دهند تا حرف خودشان را به کرسی بنشانند. یک روش معمولی برای ایجاد استدلال جعلی این است که چند نقل قول خاص را از همه‌ی چیزهایی که کسی گفته است انتخاب کنید، سپس آن‌ها را خارج از زمینه تکرار کنید، تا آنچه را که آن شخص واقعاً قصد گفتن آن را داشت، به اشتباه بیان کنید. تکنیکی که گاهی از آن به عنوان استخراج نقل قول هم یاد می‌شود. لعدها در مورد این تکنیک بیشتر صحبت خواهیم کرد.
مغالطه‌ی چیدن گیلاس با استفاده از نام‌های دیگری مانند مغالطه‌ی شواهد ناقص، مغالطه‌ی حذف، استدلال با مشاهده انتخابی، استدلال با نصف حقیقت، و شواهد سرکوب‌کننده هم مورد اشاره قرار می‌گیرد.
چگونه به مغالطه گزینشی پاسخ دهیم
دو راه اصلی برای پاسخ به استفاده از این مغالطه وجود دارد:
- استدلال مغالطه‌آمیز را بازگو کنید. به این واقعیت اشاره کنید که طرف مقابل شما اطلاعات مهمی را که باید در نظر گرفته شود، نادیده می گیرد و توضیح دهید که چرا این یک مشکل است.
- اطلاعات حذف شده را در نظر بگیرید. اطلاعاتی را که حذف شده است، مورد بحث قرار دهید و نشان دهید که چگونه در نظر گرفتن آن‌ها وضعیت موجود را تغییر می‌دهد.
هنگام انجام این کار، به این نکته توجه کنید که مغالطه‌ی افراد ممکن است ناخواسته باشد.تا حد امکان باید اصل حسن ظن را در نظر بگیرید و فرض کنید شخصی که درگیر مغالطه است، این کار را ناخواسته انجام داده‌است. شما معمولاً باید از طرف مقابل بخواهید که انتخاب خود را برای حذف اطلاعات مهم توجیه کند، نه اینکه مستقیماً به او حمله کنید. انجام این کار می‌تواند به شما کمک کند موقعیت هایی را شناسایی کنید که در آن حریف شما از ذکر اطلاعات مهم غافل شده است نه به این دلیل که آن‌ها تصمیم به نادیده‌گرفتن آن کرده‌اند اما به این دلیل که آن‌ها از آن بی‌اطلاع بودند. این می تواند باعث شود که طرف مقابل تمایل بیشتری داشته باشد به شما گوش دهد؛ بنابراین احتمال بیشتری دارد که گزاره‌های شما را بپذیرد.
علاوه بر این، انجام این کار در مواردی که افراد عمداً مشغول مغالطه هستند نیز می‌تواند مفید باشد. به این دلیل که این کاردر بیشتر موارد می‌تواند حریف شما را در موقعیت دفاعی قرار دهد، تا جایی که آن‌ها باید توجیه کنند که چرا اطلاعات مهم را از بحث حذف کرده‌اند. این روش می‌تواند به مخاطب نشان دهد، در صورت شما متعهد به انجام یک بحث مناسب، بر خلاف طرف مقابل خود هستید.
چگونه از مغالطه دوری کنیم
همانطور که در بالا دیدیم، انگیزه‌ای مانند تمایل به تأیید باورهای قبلی خود، می‌توانند افراد را به طور ناخواسته وادار به مغالطه کند؛ این به معنی آن است که ممکن است خود شما هم به مغالطه رو بیاورید، حتی در شرایطی که قصد انجام آن را ندارید.
برای کاهش احتمال این اتفاق، مهم‌ترین سؤالی که باید از خود بپرسید این است: آیا شواهد اضافی یا تفسیرهای احتمالی از شواهد موجود وجود دارد که باید در تحلیل خود از آن استفاده کنم؟ اگر پاسخ به آن سؤال «بله» است، سعی کنید با در نظر گرفتن اطلاعات اضافی، تحلیل خود را اصلاح کنید.
برای بهتر کردن توانایی خود در انجام این کار، می‌توانید از تکنیک‌هایی استفاده کنید که احتمال تجربه‌ی «سوگیری تأیید» را کاهش می‌دهند (در یادداشت قبل در مورد این سوگیری بیشتر توضیح داده‌ایم). برای مثال، قبل از اینکه فرصتی برای مشاهده‌ی تمام اطلاعات موجود داشته باشید، از تشکیل یک فرضیه‌ی شتابزده در ذهن خود، خودداری کنید.
علاوه بر این، می‌توانید از تکنیک‌های عمومی بی‌طرف‌کننده مانند کند کردن روند استدلال خود استفاده کنید. با این‌کار احتمال اینکه در نهایت به انتخاب گزینشی رو آورید بیشتر کاهش خواهد یافت.
خلاصه و نتیجه گیری
انتخاب گزینشی یک مغالطه‌ی منطقی است و زمانی اتفاق می‌افتد که فردی فقط بر شواهدی تمرکز می‌کند که از موضع او حمایت کند، در حالی که شواهدی را که با آن مخالف است نادیده می‌گیرد. برای مثال، شخصی که به مغالطه‌ی گزینشی مشغول است، ممکن است از میان تمام مطالعاتی که در مورد یک موضوع خاص منتشر شده است، فقط تعداد کمی از مطالعات را ذکر کند، تا به نظر برسد که اجماع علمی با موضع آن‌ها مطابقت دارد.
افراد در موقعیت‌های مختلف از مغالطه‌ی انتخاب گزینشی استفاده می‌کنند؛ این فرآیند گاه عمدی و با آگاهی برای پیروزی در بحث با دیگران است و گاه به طور ناخواسته و حاصل از فرآیند استدلال درونی آن‌ها است.
هنگام پاسخ دادن به استفاده‌ی شخصی از مغالطه در یک بحث، باید به اطلاعاتی که آن‌ها نادیده می‌گیرند اشاره کنید، توضیح دهید که چرا نادیده گرفتن آن یک مشکل است و مطمئن شوید که این اطلاعات در طول بحث در نظر گرفته شده‌است.
برای جلوگیری از استفاده از این مغالطات در مباحثات، باید مطمئن شوید که تمام اطلاعات مربوطه را که در دسترس شماست در نظر می‌گیرید. شما می‌توانید توانایی خود را در انجام این کار با استفاده از تکنیک‌های مختلف انحرافی، مانند کند کردن روند استدلال خود و دوری کردن از تشکیل یک فرضیه زود هنگام، بهتر کنید.
نظر شما