جرم یابی
-
چارچوبی به نام اخلاق
اخلاق؛ سنگ بنای روزنامه‌نگاری جنایی
روزنامه‌نگاریتهران-ایرنامدرسه- خبرنگاران جنایی هنگام انجام کارشان با مشکلات اخلاقی متعددی روبرو می‌شوند. شاید بزرگترین مشکل آن است که بدانند بین پلیس، جنایتکاران و مردم به کجا تعلق دارند.
-
قلم‌ها به سخن می‌آیند
قلم روزنامه‌نگار، راوی یک جنایت
روزنامه‌نگاریتهران-ایرنامدرسه- بسیاری از روزنامه‌نگاران معتقد هستند که اضافه کردن صفت‌ها و قیدها به داستان حیات می‌بخشند. مثلا از «قتل وحشیانه» استفاده می‌کنند! انگار که قتل‌ها به دو دسته ملایم و وحشیانه تقسیم می‌شوند! یا مثلا می‌گویند آمبولانس «باعجله» خود را به محل رساند! گویی آمبولانس‌ها در مواقع ضروری به آرامی به محل حادثه می‌روند! معمولا صفت‌ها و قیدها مانع درک مطلب می‌شوند؛ مگر اینکه دقت متن شما را اضافه کنند؛ مثلا «ماشین قرمز».
-
جرم و جنایت زیر ذره‌بین روزنامه‌نگار
خانم مارپل، آقای پوآرو!
روزنامه‌نگاریتهران-ایرنامدرسه- گاهی در گزارش، سارقانی هستند که یک گاوصندوق سنگین را دزدیده‌اند و روش‌های مختلفی را برای باز کردن آن بکار برده‌اند. آن‌ها از تبر، میله و دینامیت استفاده کرده‌اند و یا حتی گاوصندوق را از ارتفاع زیادی به پایین رها کرده‌اند اما موفق به گشودن آن نشده‌اند و گاوصندوق را با تمام محتویات آن، در گوشه‌ای رها کرده‌اند. روزنامه‌نگاری که می‌گوید چون گاوصندوق پیدا شده است دیگر خبری وجود ندارد، یک گزارش خوب را از دست داده است!
-
مجرم به صحنه جرم برمی‌گردد
خبرنگار جنایی؛ خبرنگارِ پلیس یا پلیسِ خبرنگار؟
روزنامه‌نگاریتهران-ایرنامدرسه- خبرنگاران جنایی گاهی «خبرنگاران پلیس» نامیده می‌شوند؛ در حالی که این عنوان تصوری اشتباه از وظیفه‌ی آنان به مخاطب القا می‌کند. این عنوان نشان می‌دهد که تنها کاری که آنان انجام می‌دهند این است که فعالیت‌های پلیس را گزارش کنند؛ در حالی که در واقع گزارش جرم باید تمام جنبه‌های قانون‌شکنی افراد اعم از پلیس، جنایتکاران و قربانیان را پوشش دهد.