در متن شکایت رفیق دوست آمده است: نشریه گل آقا در شماره مورخ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۷۴ خود در مطلبی تحت نام «یادداشت های روزانه محسن رفیق دوست» بدون هیچ ملاحظه، بینه شرعی و قانونی در یک صفحه تمام؛ امور و اعمالی واهی و مجرمانه را اینجانب نسبت داده است. آقای صابری در بخشی از این یادداشت چنین نوشته است « دوشنبه: اخوی آمد دفتر و گفت محسن جان وضع مالی خراب است. حتی پول تو جیبی هم ندارم. با توجه به مصاحبه ای که با کیهان کرده بودم گفتم: (داداش تو که می دانی حتما در روزنامه هم خوانده ای که من دیناری حقوق از این تشکیلات نمی گیرم. زندگی من از کسب خودم تامین می شود. شرمنده ام.) خیلی ناراحت شد. نخواستم رویش را زمین اندازم. دست کردم در جیبم و ۴۳ میلیارد تومان به او دادم و گفتم فردا هم سری به من بزن.
احمد خواجوی وکیل رفیق دوست هم با حضور در دادگاه گفت: صحیح است نشریه گل آقا طنز است اما اولا قانون، استثنایی نسبت به گل آقا قائل نشده است. ثانیا در قالب طنز دشمنان و هتاکان، آبرو و حیثیت افراد را بر باد می دهند. چه بسا این مطلب در حالت غیرطنز نمی توانست نوشته شود ولی آقای صابری آن را در قالب طنز به نظر خودش، راحت و بدون ترس از مجازات بیان کرده و موکلم را ترور شخصیت کرده است.
کیومرث صابری متهم نیز در دفاع از خود گفت: اینجانب اطمینان دارم که اگر شاکی محترم موضوع شکایت را شخصا با اینجانب در میان می گذاشت با توضیحات بنده قانع می شد. زیرا شبیه مقاله ای که مورد شکایت ایشان است بارها درباره شخصیت های دینی، سیاسی، فرهنگی و علمی کشورمان در نشریات گل آقا به چاپ رسیده است. اگر به ندرت مورد گلایه کسی قرار گرفته با توضیحات اینجانب به توافق و برادری و دوستی ختم شده است.
هیات منصفه مدیرمسوول نشریه گل آقا را با توجه به عدم سوء نیت و انگیزه های انتقادی نشریه مجرم نمی داند لیکن به دلیل این که کیفیت ابراز مطلب تا حدودی از طنز متعارف و مورد انتقاد جامعه اسلامی فراتر رفته است او را مستحق تذکر می داند.
دادگاه نیز با توجه به نظر هیات منصفه، رای بر برائت کیومرث صابری مدیرمسوول گل آقا صادر کرد.
منبع: اسناد و پرونده های مطبوعاتی ایران در دهه ۷۰. عذرا فراهانی
نظر شما