در آن سال ها اگرچه اغلب جمعیت ویتنام جنوبی را بودایی ها تشکیل می دادند اما دولت در دست کاتولیک هایی بود که توسط ایالات متحده آمریکا پشتیبانی می شدند. تبعیض به نفع مسیحیان کاتولیک، خشم اکثریت بودایی را برانگیخت. آنها برای آگاهی بخشی بیشتر به مردم و فعالیت بیشتر سیاسی و مدنی، دست به تاسیس نهادهای مردم نهاد مذهبی و سکولار زدند و به راهپیمایی های اعتراضی روی آوردند.
دولت دیم سرانجام به روی تظاهرکنندگان غیرمسلح تیراندازی کرد. همین کافی بود تا راهپیمایی های خیابانی راهبان و راهبه های بودایی شدت بگیرد. این تظاهرات ها البته به طور مدام برگزار و سرکوب می شد.
رژیم ویتنام جنوبی سرانجام در سال ۱۹۷۵ توسط ویت کنگ های ویتنام شمالی تحت حمایت شوروی، سرنگون و رژیم کمونیستی واحدی در سراسر ویتنام حاکم شد.
نظر شما