تصویرسازی داده‌ها به دلایل متعددی ارزش توجه و بررسی دارد. تصویرسازی داده‌ها نه تنها می‌تواند بسیار زیبا باشد و توجه مخاطبان را جلب کند؛ بلکه یک مزیت شناختی قدرتمند هم دارد: نیمی از مغز انسان به پردازش اطلاعات بصری اختصاص دارد.
هنگامی که اطلاعات گرافیکی را به مخاطب ارائه می‌کنید، به بالاترین ظرفیت ذهن آنها دسترسی پیدا می‌کنید. تصویرسازی داده‌ها با یک طراحی خوب می‌تواند تاثیر فوری و عمیقی بر روی مخاطبان داشته باشد و پیچیدگی یک گزارش را از بین ببرد تا مخاطبان اصل مطلب را متوجه شوند.
بر خلاف سایر رسانه‌های تصویری - مانند عکاسی و فیلمبرداری- تصویرسازی داده‌ها در حقایقی «قابل اندازه‌گیری» ریشه دارد. در حالی که از نظر زیبایی‌شناختی جذاب هستند و از لحاظ احساسی بار کمتری دارند. در عصر رسانه‌هایی که عمدتا تمرکز محدودی دارند و برای مخاطبانی با دیدگاه خاص طراحی شده‌اند، تصویرسازی داده‌ها -و به صورت کلی دیتاژورنالیسم- فرصتی شگفت‌انگیز برای گزارش‌نویسی ارائه می‌کند که مبتنی بر واقعیت است، نه تعصب و افراطی‌گری.
علاوه بر این، مانند سایر اشکال روزنامه‌نگاری روایی، تصویرسازی داده‌ها می‌تواند هم برای اخبار فوری مثل تصادف و تعداد تلفات استفاده شود و هم برای گزارش‌های ویژه که در آنها یک موضوع عمیق‌تر مورد بررسی قرار می‌گیرد. تصویرسازی داده‌ها کمک می‌کند تا موضوعات آشنا را با دیدگاهی جدید بررسی کنید.
بررسی موضوعاتی آشنا با روشی جدید
به تصویر زیر توجه کنید. این تصویرسازی در سال ۲۰۰۹، یک سال پس از شروع بحران اقتصاد جهانی توسط The New York Times منتشر شد.
«نرخ بیکاری، برای افرادی مانند شما» از New York Times
با توجه به آنکه نرخ بیکاری ملی در ایالات متحده نزدیک به ۹ درصد است، کاربران می‌توانند در جمعیت ایالات متحده فیلترهای مختلفی اعمال کنند تا ببیند درصدها چقدر متفاوت می‌شود. آن‌طور که مشخص شد، کمتر از ۴ درصد از این آمار مربوط به زنان میانسال با مدرک تحصیلی پیشرفته و نیمی از تمام مردان جوان سیاهپوستی بود که دبیرستان را به پایان نرسانده بودند. داده‌ها توسط خطوطی که روند تاریخی آن را نشان می‌دهند مشخص شده‌اند. حتی بعد از اینکه نگاهتان را از تصویر بردارید هم این تصویرسازی در ذهنتان خواهد ماند و یک مدل ذهنی ماندگار در ذهن شما به جا می‌گذارد.
چند نفر از مردم انیمیشنی را که توسط محققان سونامی در دسامبر سال ۲۰۰۴ تهیه شده بود را دیدند؟ انیمیشنی که امواج آبی را که بعد از زمین‌لرزه‌ی اندونزی در سراسر اقیانوس هند در حرکت بود و زندگی میلیون‌ها نفر از ساکنین سواحل جنوب آسیا و شرق آفریقا را تهدید می‌کرد.
تصویرسازی داده‌ها و تداعی‌های زیبایی‌شناختی‌ای که ایجاد می‌کند، می‌تواند حتی به معیاری فرهنگی تبدیل شود. مانند تصویری از اختلافات سیاسی عمیق در ایالات متحده بعد از انتخابات سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴، زمانی که ایالت‌های «قرمز» در قلب تصویر تحت کنترل جمهوری‌خواهان و ایالت‌های «آبی» در شمال شرق و غرب، دموکرات بودند. یکی از خاطرات آمریکایی‌ها، پیروزی رونالد ریگان و جمهوری‌خواهان در سال ۱۹۸۴، با ۴۹ ایالت آبی رنگ است.
اما برای هر تصویری که کلیشه‌ی ذهنی ایجاد می‌کند، تصویر دیگری می‌آید تا اثباتی دقیق و قوی باشد؛ مانند نقشه ۲۰۰۶ The New York Times که با استفاده از دایره‌هایی با اندازه‌های متفاوت، محل زندگی صدها هزارنفر از مهاجران نیواورلئان را که بصورت پراکنده بودند، نشان داد. آیا این مهاجران سرگردان به خانه‌هایشان برمی‌گردند؟
حالا که در رابطه با قدرت تصویرسازی داده‌ها صحبت کردیم، باید این سوال را بپرسیم: چه زمانی باید از آنها استفاده کنیم و چه زمانی نباید از آنان استفاده کنیم؟
چه زمانی از تصویرسازی داده‌ها استفاده کنیم؟
اول از همه، چند نمونه از تصویرسازی داده‌ها را که ممکن است برای کمک به بیان یک گزارش مفید باشند، بررسی می‌کنیم.
- برای نمایش تغییرات در طول زمان
چه مدت طول می‌کشد تا یک امپراطوری فناوری بسازید؟ (Wall Street Journal)
شاید رایج‌ترین استفاده از تصویرسازی داده‌ها، همانطور که در نمودار مشخص شده است، نشان دادن تغییرات در طول زمان باشد. رشد جمعیت چین از سال ۱۹۶۰، یا افزایش بیکاری از زمان بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ نمونه‌های خوبی برای آن هستند.
تصویرسازی داده همچنین می‌تواند تغییرات در طول زمان را از طریق سایر اشکال گرافیکی به خوبی نشان دهد. پدرو ام. کروز، محقق پرتغالی، از نمودارهای دایره‌ای متحرک برای نشان دادن افول امپراطوری‌های اروپای غربی در اوایل قرن نوزدهم استفاده کرد. زمانی که بریتانیا، فرانسه، اسپانیا و پرتغال استقلال پیدا می‌کنند، مانند حباب‌هایی در تصویر ظاهر می‌شوند. نمودار Wall Street Journal تعداد ماه‌هایی را نشان می‌دهد که صدها کارآفرین به درآمد جادوییِ ۵۰ میلیون دلاری دست پیدا کرده‌اند. این مقایسه که با استفاده از نمودارهای رایگان و ابزار تحلیل داده‌ها (Tableau Public) ایجاد شده است، شبیه به مسیرهای چند هواپیمای در حال بلند شدن است. برخی سریع، برخی آهسته، که بر روی یکدیگر رسم شده‌اند.
راجع به هواپیماها صحبت کردیم! یک نمودار جالب دیگر که تغییرات در طول زمان را نشان می‌دهد، سهام بازار خطوط هواپیمایی‌های بزرگ ایالات متحده است که تغییرات در طی چندین دهه را نشان می‌دهد.
تقریبا همه‌ی خوانندگان معمولی، محور افقی «X» نمودار را نمایانگر زمان می‌بینند.
- برای مقایسه ارزش‌ها
BBC تصویرسازی داده‌ها را با هدف کمک به خوانندگان برای مقایسه دو یا چند رویداد مجزا مثل مقایسه تعداد زنان و سربازان کشته شده در جنگ‌های عراق و افغانستان انجام داد؛ البته با این کار، مقایسه آنها با تعداد کشته‌های جنگ ویتنام هم آسان‌تر می‌شد.
شمار هزینه‌های انسانی جنگ - BBC
مجله National Geographic با استفاده از یک نمودار ساده نشان داد که احتمال مرگ شما بر اثر بیماری قلبی (۱ در ۵) یا سکته مغزی (۱ در ۲۴) چقدر بیشتر از مثلا سقوط هواپیما (۱ در ۵۰۵۱) یا نیش زنبور( ۱ در ۵۶۷۸۹) است و در نهایت با حساب تمام موارد احتمال کلی مرگ را نشان داده است (۱ در ۱).
BBC با همکاری آژانس Berg Design یک وب سایت به نام «Dimensions» را ایجاد کرد که به شما امکان می‌دهد خطوط کلی رویدادهای مهم جهان -مثلا نشت نفت Deepwater Horizon، سیل های پاکستان- را روی نقشه گوگل در جامعه خودتان پوشش دهید.
- برای نشان دادن ارتباطات
برای مقایسه‌ی بین دو متغیر جدا، به نمودار Ben Fry نگاه کنید که عملکرد تیم‌های لیگ برتر بیس‌بال را نسبت به حقوق و دستمزد آنها مقایسه کرده است.
نشان دادن رابطه حقوق در برابر عملکرد (Ben Fry)
در ستون سمت چپ، تیم‌ها براساس رکوردشان تا به امروز رتبه‌بندی می‌شوند و در ستون سمت راست مجموع دستمزد بازیکنان آنها نمایش داده می‌شود. خطی که به رنگ قرمز (کمتر از عملکرد) و آبی (بالاتر از عملکرد) کشیده شده است، ارتباط این دو متغیر را نشان می‌دهد.
- The New York Times : روزنامه آمریکایی که مرکز آن در شهر نیویورک است.
- Wall Street Journal : یک روزنامه سیاسی-اقتصادی آمریکایی
- National geographic : نشریه رسمی انجمن جغرافیای ملی
- BBC : سرویس رسانه‌ای بریتانیا که مرکز آن در شهر لندن قرار دارد.
نظر شما