در شکوائیه محمدمایلی کهن چنین نوشته شده است: روزنامه خبرورزشی به مدیرمسوولی حسین واحدی پور در ۲۸ شماره از روزنامه خود مطالبی سراپا کذب، افترا و تهمت علیه بنده درج کرده است و موجبات هتک حرمت و حیثیت مرا فراهم ساخته. این روزنامه به کرات مرتکب نشر اکاذیب علیه من شده است. عناوین برخی اهانت ها به این شرح است «سرمربی معزول، بد و بیراه گو، ساده لوح، شعبان بی مخ، مات و مبهوت، فحاش، بی حرمت، دارنده سابقه درخشان در ضرب و شتم، دارای نیش عقرب، ناراحت و مخالف از صعود تیم ملی به جام جهانی، به باد دهنده تیم ملی فوتبال، میلیون های ایرانی ایشان را نمی بخشد، شیرین کاری سرمربی سابق، مثل دوران بدوی اخلاق را ملعبه قرار داده، این نامربی، متجاوز آشکار به حقوق حقه خبرنگاران، لج باز با پاشازاده، خدا را شکر که مایلی کهن برکنار شد وگرنه هم فوتبال و هم اخلاق را می باختیم، بی ارزش، بی اعتبار، عربستانی ها قدر مایلی کهن را بدانند که صعود کردند، جونده خرخره خبرنگاران و ...» و تمسخر اعتقادات حقیر مبنی بر این که « مایلی کهن همیشه و همه جا با توکل بر خدا و تاکید بر اسلام، ارزش ها و مبانی آن سخن می گفتند به کشور چین کمونیست رفته اند که فاقد هر گونه جنبه های الهی است...».
در ادامه حسین واحدی پور به دفاع از خود پرداخت و گفت: مطالب نوشته شده در خصوص سرمربی سابق تیم ملی فوتبال به خاطر اعتراض مردم در مورد عملکرد ضعیف تیم ملی فوتبال وقت بوده است.
واحدی پور از مایلی کهن بابت چاپ این مطالب توهین آمیز عذرخواهی کرد.
مایلی کهن هم گفت: با توجه به اعلام اشتباه از سوی نشریه و از آن جایی که هدف شاکی انتقام جویی نیست بلکه هدف مصون ماندن جامعه ورزشی از گزند برخی مطبوعات است از شکایت خود صرف نظر و نسبت به متهم اعلام رضایت می کنم.
داداگاه هم با توجه به گذشت مایلی کهن قرار منع تعقیب واحدی پور را صادر کرد.
منبع: عذرا فراهانی. اسناد و پرونده های مطبوعاتی ایران در دهه ۷۰
نظر شما