تا به این شماره از سلسله مقالات کاست بخش اصلی بحث‌های ما روی گزارش صوتی استاندارد، داستانی با یک گوینده یا مجری، قطعات صوتی و افکت‌های صدایی (برخی مواقع با صدای طبیعی و موسیقی برای جذابیت بخشیدن به داستان) قرار داشت. اما بسته به پروژه یا رسانه‌ای که در آن کار می‌کنید، ممکن است در نوشتن داستان‌هایی خارج از این قالب معمول هم شرکت داشته باشید. این بخش نکاتی را برای این شرایط ارائه می‌دهد. بعلاوه به برخی نکات تکمیلی گزارش‌های صوتی هم در این شماره پرداخت خواهیم کرد.
مدل‌های خاص قطعات صوتی
قطعات بدون مجری
قطعات بدون مجری گزارش صوتی هستند که مجری برنامه یا گوینده رادیو راهنمایی کوتاهی (معمولاً ۳۰ تا ۶۰ ثانیه) در ابتدای داستان ارائه نمی‌دهد. در اصل، هر گزارش صوتی که خارج از رادیو و به صورت مستقل در اینترنت منتشر می‌شود، می‌تواند به عنوان یک قطعه بدون مجری در نظر گرفته شود.
خوشبختانه، قطعات بدون مجری همانند داستان‌های دارای مجری عمل می‌کنند. در صورت امکان، مفید است روش‌های جایگزینی برای مجری پیدا کنید. به عنوان مثال، نقش مجری در فضای آنلاین می‌تواند توسط متن در کنار کلیپ یا قبل از پیوند «پخش» جایگزین شود. در نوشتن این متن، سعی کنید به این سؤالات در یک یا دو جمله پاسخ دهید: این داستان درباره چیست و چرا باید افراد به آن توجه کنند؟
قطعات بدون گوینده (گزارش‌گر)
قطعات بدون گوینده داستان صوتی هستند که گزارش‌گر به طور کامل حذف می‌شود و فقط اقدامات واقعی استفاده می‌شود. قطعات بدون گوینده معمول نیستند، اما زمانی که با داستان مناسب ترکیب شوند، مؤثر خواهند بود. همچنین، می‌توانند به چندین شکل باشند.
مقالات اول شخص
در این شکل بدون گوینده، یک مقاله خوانده می‌شود. این شکل به خصوص برای مباحث نظری مناسب است؛ زمانی که یک نقطه نظر خاص ارائه می‌شود.
مردم خیابان
در این روش بدون گوینده و محبوب، به خیابان‌ها می‌رویم و واکنش مردم به یک سؤال یا مسأله را ضبط می‌کنیم. برنامه‌ریزی برای پرسیدن دو یا سه سؤال از هر فرد مناسب است. در استودیو، شما مونتاژی از بهترین پاسخ‌ها را ایجاد خواهید کرد.
کلاژ صدایی
این ساختار طیف زیادی از صداها را در یک مدت زمان محدود ارائه می‌کند. این مدل پاسخ‌های مختلف به یک سؤال مشخص را کنار هم قرار می‌دهد و ارائه می‌کند. معمولاً، پاسخ‌ها پس از یک تنظیم اولیه به ترتیب ارائه می‌شوند. این قالب با موضوع بسیار خاص بهتر کار می‌کند. همچنین، برای کلاژ، طول ۳۰ ثانیه برای یک قطعه معمول است.
فیچرها
علاوه بر موارد بالا می‌توانیم پاسخ‌های یک فرد به مجموعه سؤالات مصاحبه را بدون حضور گزارش‌گر ارائه دهیم. این قالب به خصوص زمانی که افراد، قصه‌ای درباره زندگی خود یا کاری که انجام داده‌اند را تعریف می‌کنند، بسیار جالب است. به عنوان مثال، برنامه برای نمایش داستان‌هایی درباره کاری که مردم انجام می‌دهند، می‌تواند از این قالب استفاده کند و سؤالاتی مانند موارد زیر را مطرح کند:
- نام، سن و عنوان شغلی شما چیست؟ (نیازی به ذکر نام خانوادگی و نام شرکت نیست)
- به طور ساده، مسئولیت‌های شما در این پست چیست؟ (بدون اصطلاحات و به صورت مختصر)
- داستان پشت اینکه چگونه در این کسب و کار قرار گرفتید چیست؟
- چه مدتی است که این کار را انجام می‌دهید؟
از هر روشی که در تولید قطعات بدون گوینده انتخاب کردید، به این نکات توجه کنید:
- از مصاحبه شونده بخواهید نام و حرفه‌اش را به صورت یک جمله بگوید. این کار چندین هدف دارد:
- شاید لازم باشد با این معرفی، قطعه بدون گوینده را آغاز کنید.
- به شما می‌گوید چگونه نام او را تلفظ کنید.
- یک روش برچسب‌گذاری برای قطعات صوتی شماست شما می‌شود. (در چند ثانیه اول کلیپ به شما می‌گوید که در قطعه صوتی چه چیزی وجود دارد.)
- این روش برای بررسی سطح صدای ضبط شده بسیار مفید است. ضبط صدا با محدوده صحیح حجم (بین -۹ تا -۱۲ دسی‌بل) مهم‌ترین جنبه فنی ضبط است؛ به خصوص با تجهیزات دیجیتال. اگر صدا خیلی کم باشد، نویز پس‌زمینه بالا خواهد بود. اگر صدا خیلی بلند باشد، صدا «می‌چرخد» یا از بین می‌رود. محدوده صحیح -۹ تا -۱۲ دسی‌بل است.
- از مصاحبه شونده بخواهید با هر پاسخی که می‌دهد، سؤال را تکرار کند. در این مورد بسیار دقت کنید. پاسخ‌هایی مانند «بله» و «فکر می‌کنم درسته» زمانی که سؤالی که به آن پاسخ داده شده است مشخص نیست، مفید نیستند.
- از روش بدون گوینده با هدف خاصی استفاده کنید. این روش برای هر موضوعی مناسب نیست، بنابراین از آن برای یک داستان که از روش دیگر بهره می‌برد، استفاده نکنید.
نوشتن برای چاپ، سپس برای رادیو
اگر شما تجربه نوشتن مقالات چاپی را دارید، ممکن است مایل به نوشتن یک داستان چاپی و سپس «بازگردانی» آن برای رادیو باشید. این روش برای شروع بد نیست، اما هر چقدر بیشتر این کار را انجام دهید، متوجه می‌شوید که کاربردی ندارد. چاپ و رادیو، رسانه دیداری و شنیداری، به واقع دو روش متفاوت برای انتقال اطلاعات هستند. قوت یک رسانه، اغلب نقاط ضعف رسانه دیگر است. به عنوان مثال، چاپ راه‌هایی برای انتقال داستان‌های پیچیده (با شخصیت‌های زیاد، حقایق یا اعداد) را ارائه می‌دهد که در رادیو معمولاً در دسترس نیستند. از سوی دیگر، داستان‌های با یک شخصیت در رادیو گاهی اوقات می‌توانند تأثیر بیشتری داشته باشند. در چاپ، کنترل بیشتری بر روی روش ارائه اطلاعات و ترتیب رویدادها وجود دارد. در رادیو، این آزادی بیشتر وجود ندارد.
به جای نوشتن برای یک رسانه و سپس بازگردانی برای دیگری، با رسانه‌ای که در آن کار می‌کنید، تعامل کنید. این امر نیاز به تجربه و تمرین در طول زمان دارد، اما نتایجش می‌تواند بسیار باشکوه باشد. هنگامی که می‌توانید از قوت‌های رادیو استفاده کنید و نقاط ضعف آن را پنهان کنید، داستان‌های شما به سطح جدیدی می‌رسند.
گزارش دادن بر روی پلتفرم‌های مختلف
شاید شما یک خبرنگار چاپی هستید که به سمت نوشتن برای صدا سوق ژیدا کرده‌اید. در این صورت، از تمایل به صرفه‌جویی در زمان با گزارش دادن برای بیش از یک رسانه به طور همزمان خودداری کنید. از نظر عملی، گزارش دادن چاپی نیازمند فیش‌‍برداری و یادداشت نویسی است. در مقابل گزارش دادن رادیویی نیازمند ضبط صدا است. این ممکن است سخت باشد که هر دو کار را به طور همزمان انجام دهید. همانطور که قبلاً یاد گرفتیم، ضبط تمام بخش‌های یک مصاحبه می‌تواند تعداد زیادی قطعه صوتی، بیشتر از حد معقول، را تولید کند که نمی‌توان به کمک آن‌ها لاگ ایجاد و یا ویرایش کرد. ضبط بیشتر در ابتدا، می‌تواند زحمت بیشتری را در آینده ایجاد کند.
چه راه حلی وجود دارد؟ قبل از همه، ارزش پیش مصاحبه را بررسی کنید. گزارش چاپی خود را به عنوان پیش مصاحبه در نظر بگیرید. به سؤالات مرتبط با «حقایق و داده‌ها» که مرتبط با داستان چاپی است بچسبید و سؤالات «احساسی» را برای مصاحبه ضبط شده بعدی نگه دارید. این مانند حرکت در اطراف محیطی مانند پیمایش دور اتاق است که در آن چندان عمیق نمی‌شوید.
همچنین، برای گزارش دادن برای رسانه‌های مختلف، بهتر است که فرآیند کاری خود را تغییر دهید و فرآیند جدیدی را به دست‌آورید که نتیجه نهایی مناسب برای روایت صوتی باشد. به یاد داشته باشید، روایت صوتی نیازمند روایت داستان متفاوتی است و صحبت‌های منابع، معمولاً در نقش مهمی قرار دارند (ایده‌آل این است که صحبت منبع حدود یک سوم قطعه را تشکیل دهد). این باعث تغییر اهداف فرایند گزارش دادن خواهد شد.
نظر شما